DST 23.90km
Teren 8.00km
Czas 01:18
V_AVG 18.38km/h
V_MAX 40.30km/h
Temperatura 33.0°C
Podjazdy 132m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Pod Ciechocinkiem - dzień pierwszy - Brzoza

Piątek, 7 sierpnia 2015 · dodano: 10.08.2015 | Komentarze 2

Roczek miną jak z bicza strzelił i nadszedł czas naszego tradycyjnego trzydniowego wypadu na rowerek.
Nie powiem styczeń, luty, marzec wlókł mi się niesamowicie.
Natomiast teraz czerwiec lipiec to była chwila i już jedziemy.
Ba jedziemy .. my już wróciliśmy
Niestety.
Wróciłem z bagażem nowych doświadczeń i przemyśleń o tym czy coś takiego ma jeszcze sens.

Dobra, ale to nie portal filozoficzny tylko rowerowy i tego się trzymajmy.
Czyli tak dla poukładania czasu – przestrzeni i lokalizacji wróćmy do piątku 7 sierpnia.
Już w zeszłym roku zaraz po powrocie z wypadu rowerowego pod Toruń zdecydowałem, że ponownie wrócimy w te tereny, aby odwiedzić miejsca, których niestety nie udało mi się odwiedzić w zeszłym roku (jak się okazało to i też tez się nie udało, ale o tym w dalszej relacji).
Baza wypadowa wybrana – Słońsk Dolny Agroturystyka „Chabry i maki” ( tym miejscu na końcu trzydniowej relacji), miejsca do zobaczenia to: miejsce katastrofy kolejowej z roku 1980 w Brzozie pod Toruniem, Złotoria, Zamek Bierzgłowski, Bobrowniki, Nieszawa.
Na mapie i papierze wszystko wygląda wyśmienicie.
No to w drogę.
Na miejsce przybyłem tuż przed godziną 13.30 i po wypakowaniu rowerów i szybkim złożeniu swojego rumaka ruszyłem zobaczyć miejsce katastrofy kolejowej.
Słoneczko ostro dawało, ale co tam przecież z Głowna do Ciechocinka nie jest daleko wiec w samochodzie się nie ugotowałem tak bardzo, teraz te 20-25 km w słonku chyba tez dam radę. Spokojnie więc pedałowałem szlakiem wiślanym, który chyba pokrywa się tu z czerwonym bursztynowym. Jak coś pokręciłem to przepraszam, ale tak mi to jakoś wychodzi.

Dojechałem na miejsce.

Nie wiem co powiedzieć. Patrzyłem na pomnik czytałem nazwiska, miasta, z których pochodzili i wiek osób, które zginęły, patrzyłem na tory i przejeżdżające pociągi i po prostu w głowie pustka.
Wracasz z wakacji, jedziesz do domu pełen wrażeń wspomnień….. i nagle się to kończy, bo ktoś jeden jedyny KTOŚ.. się pomylił, nie zauważył, zignorował znaki, był zmęczony…….????
Czytałem o tej tragedii, oglądałem jakiś film i…… Boże jak mało wystarczy do tego aby dramat był gotowy.

Jeśli ktoś będzie w pobliżu Torunia zachęcam do odwiedzenie tego miejsca. Chyba mało ludzi to miejsce odwiedza. Może tytko bliscy tych osób. Niestety wjazd samochodem jest tam niemożliwy (kawalątek miejsca przy trasie na takim malutkim parkingu, a potem kilkadziesiąt metrów na pieszo), jest kierunkowskaz, który jest tylko czytelny jadąc stara jedynką z Torunia do Ciechocinka ( w odwrotną stronę niestety nie ma oznaczenia). Warto chwilkę tam spędzić czasu i tak sobie pomyśleć ………… o... każdy według uznania....

Chwila zadumy w pełnym słońcu i droga powrotna na kwaterkę oraz pewnie jazda samochodem w samo południe dały znać o sobie, bo po powrocie nie miałam ochoty już na nic tylko na chłodny prysznic, głęboki cień, oraz przewidziane chmielowe napoje na tą okazję hi hi hi.
Po godzinie 18 dotarli na miejsce moi towarzysze tej wyprawy Ciapek, Gołąb i Stasiu (czyli Marcin, Marcin i Michał) i już w komplecie mogliśmy sobie spokojnie odpalić grilla. To znaczy panowie jeszcze na Ciechocinek wyrwali rowerkami .. nie wiem, po co ale „chipsów” nie przywieźli i też nie przyszły same hihihihi

Trasa: Słońsk Dolny – Otłoczyn – Brzoza – Otłoczyn – Słońsk Dolny

Foto:

Brzoza - miejsce katastrofy kolejowej © GOZDZIK

Tablica na miejscu tragicznego wydarzenia z 19 sierpnia 1980 © GOZDZIK

Lista upamiętniająca ofiary katastrofy. Zobaczcie ile młodych ludzi zginęło © GOZDZIK

Kawałeczek szlaku - przyjemniaczek w takiej temperaturze hihihi © GOZDZIK

A Wisły troche mało - baliśmy się ze prom w Nieszawie nie kursuje © GOZDZIK

Wiślana Trasa Rowerowa - Odznaka PTTK jest taka może warto rozpocząć zbieractwo :-) © GOZDZIK

A to widoczek z naszego balkonu © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 251.40km
Teren 13.40km
Czas 12:07
V_AVG 20.75km/h
V_MAX 35.50km/h
Temperatura 25.0°C
Podjazdy 810m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Od poczatku - skazany na przegraną

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 2

Gdy dwa lata temu wróciłem z wycieczki podczas której pobiłem swój rekord jazdy dziennej powiedziałem sobie już nigdy wiece.Nie potrzebuję tego typu wyzwań, nie chcę, wolę mniej a coś zwiedzić, zobaczyć, poznać …….
Minęły dwa lata i … i coś się w durnej głowie urodziło.
A no urodziła się myśl, co by jednak jeszcze raz rzucić wyzwanie i je zrealizować.
Wyzwanie to przejechać 300 km w jeden dzionek.
Durny pomysł, ale moje to dziecko więc pielęgnowane od stycznie bardzo pieczołowicie.
Czym bliżej dnia, na który wyznaczyłem realizację planu, tym bardziej jakoś mi się nie chciało.
Najpierw miejscowość, do której chciałem jechać, a był to Kalisz, wcale do mnie nie przemawiała. Może nie sama miasto, bo nic do niego nie mam, ale może kierunek, może drogi. Nie wiem. Na 100% zapału nie było. A jak nie ma zapału to i realizacja może umrzeć.
Tydzień temu w niedziele , ślęcząc nad mapą nie stąd ni zowąd Pułtusk się pojawił.
Pułtusk ??? no czemu nie?
Plany podboju tego miasta były już w 2005 lub 2006 roku, ba to nie były plany tylko wycieczka z Sochaczewa, która niestety wówczas skończyła się w Nasielsku.
Szybka zmiana planów, przeliczenie trasy … jest dobrze. Można jechać.
Można, można.. łatwo powiedzieć … nadal chęci i tak nie ma, choć już dużo większe.
Dobra Goździk, dawaj, chociaż spróbuj. Zobacz masz nowy lepszy rower do tego zamierzenia niż dwa lata temu, więcej przejechanych kilometrów, więcej przebiegniętych, basen…. jest dobrze, dasz radę. Tak kusiła durna głowa, a serducho …. Goździk to ci nie jest potrzebne, nikomu nic nie musisz pokazywać, udowadniać nawet sobie. Daj spokój.
I co tu robić.
Aby był sukces to musi wszystko się zgadzać, musi wszystko razem chcieć, a nie tu organizm jest za tak, głowa rodzicielka pomysłu nie ma wyjścia jest na tak, (choć tak naprawdę to chyba tu spaliłem całe zamierzenie), a serducho mówi NIE właściwie krzyczy, nie mówi.
Piątek wieczór. Jadę nie ma co. Zobaczymy w trasie jak i co.
Zegarek godzina 3.00.
Wyjazd 4.00 poszedł…… w sina dal…
O kurczę jak zimno !!! i jak ciemno jeszcze!! Nieeee no, co ja tu robię o tej porze w taką zimnicę.
Księżyc na niebie pięknie jeszcze świeci. Kibicuje łysy łysemu.
Po 25 km wpada myśl: Stary zawracamy, zdejmujemy te obcisłe i myk do cieplutkiego łóżeczka.
Myśl genialna, ale nie godna postawy rowerzysty, więc kontynuujemy wycieczkę.
Z każdym kolejnym kilometrem, a może bardziej z każdą kolejną chwilą budzenia się dnia i wspinania się słonka na niebo, było co raz lepiej. Jechało mi się superowo, lekko miło i przyjemnie. Chwila moment i już byłem w Kampinosie i mojej ukochanej puszczy. Odcinek po Górczyńskiej Drodze przemkną jak mgnienie oka.
Przemkną i zaczęły się schody. Schody związane z jazda po bardzo ruchliwej drodze do Leszno – Nowy dwór Mazowiecki. Jejku jak ja nie lubię takiej jazdy. Nie no nie powiem są kierowcy co omijają rowerzystów szerokim łukiem, zwalniają jak jedzie coś z naprzeciwka. Są tacy, rzadkość, ale są (pewnie ci, co sami jeżdżą na rowerze). Ale większość to nie ważne, ze nie mamy z nim szans, on ma się zmieścić jeszcze między rowerzystę, a nadjeżdżający samochód . A szczytem był gość, co mnie wyprzedzał tuż przed wysepką i ciągną za sobą przyczepę kempingową. Wiadomo wysepka musi zjeżdżać, samochód dobra poszedł, ale tyłem przyczepy gdybym nie zjechał na pobocze to by zawadził o przednie koło jak nic.
Tylko 15 kilometrów takiej drogi, a zmęczyło mnie jak wcześniejsze 80, albo bardziej.
Było minęło. Jestem w Nowym Dworze mazowieckim i bocznymi drogami, a właściwie uliczkami dobijam się do Pomiechówka, a następnie kierunek Nasielsk. Całkiem przyjemny odcinek drogi. Ruch nie za duży, widoczki całkiem przyjemne, czas ucieka. No właśnie, co z tym czasem? Jakoś umknęła mi godzina gdzieś. Co ja się zdrzemnąłem gdzieś?
No raczej nie tylko średnia spadła, a czas nie zwolnił razem ze mną tylko pomyka sobie.
Ojjj ciężko widzę drogę powrotną. Do Pułtuska z nasielska jeszcze jakieś 20-25 km.
Czyli tak na oko godzina z haczykiem.
Dobra zobaczę w Nasielsku, co i jak dalej.
Nasielsk. Park, ławeczka, sprawdzenie na mapie jak daleko. Decyzja …. No tak bardzo naciągana, bez przekonania – jadę dalej.
Wyjechałem za Nasielsk w kierunku Pułtuska, a tam …. Droga masakra, ruch, koleiny w asfalcie, zero pobocza, wąsko….. dramat jakiś.
Koniec nie dojadę do Pułtuska. Nie mam siły i zdrowia na taką drogę.
Zawracam.
Wróciłem na Nasielska, odpocząłem na ławeczce, na której te 10 lat temu z Kasią i Waldkiem podjęliśmy decyzję, że nie dojedziemy do Pułtuska i wracamy do Sochaczewa. Teraz wracam sam do Głowna.
Trudno, nie udało się. Nie będę ukrywał że jednak już bliżej domu to sił trochę brakował w nogach. Jednak tak jak myślę sobie teraz na chłodno to wszystko spaliło się w głowie. Od samego początku nie było tego żaru do tej wycieczki, nie było … no nie było serducha. Tak bez uczucia, bez tej iskry i zacięcia…. Nie ma sukcesu.
Może gdyby było nas dwóch trzech to jakoś było by tez inaczej. Samemu…… eeee dobra nie ma co gdybać co by było gdyby……. Skończyło się jak skończyło. Może i dobrze.
A za rok……. A za rok to pomyślimy czy jak wpadnie jakiś durny pomysł do głowy to jej od razu nie odstrzelić hi hi hi

Trasa : Głowno – Domaniewice – Zawady – Parma – Nieborów – Bolimów – Humin – Aleksandrów – Szymanów – Teresin – Paprotnia – Kampinos – Górki – Stara Dąbrowa – Cybulica Małe – Nowy Dwór Mazowiecki – Pomiechowo – Psucin – Wągrodno – Nasielsk – Psucin – Pomiechowo – Nowy Dwór Mazowiecki – Stara Dąbrowa – Kampinos – Żelazowa Wola – Sochaczew – Stara Sucha – Bolimowska Wieś – Bolimów – Nieborów – Parma – Zawady – Domaniewice – Głowno

Foto:

Łysy łysemu kibicował dzielnie © GOZDZIK

A gdy świt nadchodził takie oto klimaty się pojawiały © GOZDZIK

Fragmencik Twierdzy Modlin © GOZDZIK

Nasielsk - ten budynek jakoś mnie zauroczył szczególnie nie wiedząc czemu ? © GOZDZIK

Park w Nasielsku, w którym się podejmuje decyzje o powrocie © GOZDZIK

Kawałeczek Twierdzy Modlin - niezbędny do odznaki © GOZDZIK

Sochaczew - odrestaurowane ruiny zamku © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 36.10km
Teren 33.50km
Czas 02:18
V_AVG 15.70km/h
V_MAX 29.10km/h
Temperatura 30.0°C
Podjazdy 182m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Ta ostatnia sobota.........

Sobota, 25 lipca 2015 · dodano: 26.07.2015 | Komentarze 1

W takim składzie udaje się nam spotykamy tylko raz w roku.
Raz w roku i to tylko podczas naszego myślę, że mogę już powiedzieć cyklicznego 2-3 dniowego wyjazdu.
Niestety tym razem nasz cykliczny wypad będzie bez Waldka, który tym razem nie może przyjechać do nas na ten czas. Dlatego musieliśmy zrobić wszystko, aby chociaż na małym wypadzie do puszczy udało się nam wspólnie razem spotkać. Zabrakło tylko Ciapka, który niestety w ostatniej chwili musiał iść do pracy. Ale i tak mogę powiedzieć, że skład wycieczki był bliski ideału hi hi hi.
Ale wracając do samej wycieczki a bardziej do miejsca, w którym się ona odbyła.
Kampinoski Park Narodowy.
To kawał lasu, w którym się zakochałem blisko 10 lat temu i to waśnie dzięki Waldkowi, który pokazał mi to miejsce, który jako pierwszy wprowadził mnie na puszczańskie szlaki, ścieżki i dukty. Piszę o tym, ponieważ ostatnio robiłem małe podsumowanie wizyt w puszczy, bo chce zdobyć odznakę PTTK „Miłośnika Puszczy Kampinoskiej” i okazało się, że dzisiejsza wizyta jest wycieczką nr 30.
Ile podczas tych wycieczek przejechałem kilometrów? Jeszcze nie wiem, ale jakby przyjąć średnią np. 35 km( to jedne z krótszych wycieczek) to wychodzi całkiem niezły wynik prawda.
A jednak puszcza nadal mnie przyciąga, nadal zaskakuje, nadal wydaje mi się, że choć jechałem niektórymi szlakami kilka razy to jakbym odkrywał je za każdym razem na nowo. To że te miejsca wyglądają zupełnie inaczej w każdej porze roku to jasne jak słońce, ale że te miejsca w tych samych porach roku wyglądają inaczej .. to raczej magia tego miejsca. Magia spowodowana np. tym, że danego roku jest zbyt sucho, albo zbyt mokro albo, że promienie słoneczne inaczej padają, bo jest więcej lub mniej chmur, że ….. eeee dobra po prostu kocham to miejsce i uwielbiam tu przebywać. Nie ważne czy przedzieram się przez krzaczory i pokrzywy po szyje na Kacapskiej Drodze, czy na zielonym szlaku przy Górnych Błotach rower na plecach się niesie, bo mokro okrutnie, czy może ze względu na piach w Wierszach, albo przy Górze koło kapliczki Św. Teresy.
NIE WAŻNE.
Ważne, że mogę tu zawitać, co jakiś czas, że mogę się tu spotkać i wspólnie pojeździć z przyjaciółmi lub po prostu pozdrowić na szlaku podobnych do mnie zakochanych w Puszczy Kampinoskiej.
Dzisiejszy wypad miał podwójne znaczenie. Bo po pierwsze 30 wizyta w ukochanej puszczy to po drugie ostatnia wizyta Waldka w tym roku w Polsce. Jeśli dobrze się wszystko ułoży to ponowne spotkanie za rok. Czy w puszczy???? Nie wiadomo. A może gdzieś uda się wymknąć na 2-3 dni? A może niestety nie…….. Tak czy siak trzeba czekać cały rok i tyle.
Kasiu dzięki, że mimo nawału pracy i przygotowaniach do naszej wieczornej wizyty mogłaś się wyrwać i wspólnie z nami pośmigać rowerkiem. Przymknę oko na incydent ze zmianą trasy…, ale tylko dziś. Kolejne takie wyłamie będzie okrutnie karane.
Gołąbek tobie też piórka powyrywam zobaczysz hi hi hi

Trasa: Granica – Roztoka – Górki – Posada Cisowe – Granica

Foto:

Na czerwonym szlaku - OOŚ Karpaty © GOZDZIK

Na czerwonym w pobliżu Roztoki © GOZDZIK, a dokładnie przy Dużej Górze

Czas na długie pogaduchy też był. - Górki © GOZDZIK

Rodzinka na kanale Łasica - żółty czyli Kacapska Droga © GOZDZIK

Granica © GOZDZIK

Kategoria Kampinoski PN

DST 65.40km
Teren 17.20km
Czas 03:17
V_AVG 19.92km/h
V_MAX 51.20km/h
Temperatura 30.0°C
Podjazdy 479m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Szybki Sobotni Wypadzik

Niedziela, 19 lipca 2015 · dodano: 19.07.2015 | Komentarze 2

Imprezy imprezami, ale nikt nie powiedział, że jak uda mi się załatwić rowerowy wypad w sobotę to nie można by z tego skorzystać. Prawda?
I tak właśnie uczyniłem.
Zganiając troszkę na to, że sobotni wypad na rower to pomysł mojego drogiego przyjaciela Dariusza, który niestety i tak nie pojechał, wystąpiłem do swojego zwierzchnika od sobotnich zadań domowych o pozwolenie startu.
Ooooo jak się ucieszyłem, bo owo pozwolenie dostałem. Niestety z małym haczykiem
– „bo na 13.00 w domu masz być, bo ja jestem umówiona”,
ale od rana do 13.00 do szmat czasu.
Więc w drogę po Łódzkich Wzniesieniach.
Co prawda o ósmej rano takie granatowe burzowe chmury się przypałętały, że przez około godzinkę wałęsałem się po Głownie, aby w razie, co do domu uciekać szybko. Jednak nic się nie działo, chmurki sobie przeszły, troszkę zrosiły drogi i lasy, co tylko pozytywnie wpłynęło na doznania wynikające z jechania na rowerze ( las pachniał cudownie). Tak wiec dłużej nie było, co czekać i ruszałem w stronę PKWŁ. Po drodze pomyślałem sobie gdzie pojadę, co odwiedzę, gdzie dawno nie byłem …. O właśnie nie byłem dawno w Byszewach, gdzie ponoć już od jakiegoś czasu jest wyremontowany po pożarze Dwór i park dworski.
Kierunek Byszewy, a potem się zobaczy jak z czasem i gdzie dalej pomkniemy.
Pogoda cudowna, słonko, cieplutko ojjjj jak fajnie i miło było dziś się wybrać na rowerek, a nie z kosiarką po działce latać. Trawa nie zając nie ucieknie, a i do poniedziałku nie urośnie do pasa prawda.

Trasa: Głowno (włóczęga po miasteczku) – Kalinów – Lipka – Sierżnia – Stare Skoszewy – Byszewy – Janów – Bukowiec – Kalonka – Stary Imielnik – Dobieszków – Warszewice – Niesułków – Szczecin – Głowno.

Foto:

Dwór w Byszewach © GOZDZIK

Tablica informacyjna przy Dworze © GOZDZIK

Rzut oka na PKWŁ z punktu widokowego w Plichtowie © GOZDZIK

Kategoria PKWŁ

DST 138.90km
Teren 25.60km
Czas 07:16
V_AVG 19.11km/h
V_MAX 42.10km/h
Temperatura 26.0°C
Podjazdy 595m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Rowerowym Szlakiem Szabli i Bagnetów

Niedziela, 12 lipca 2015 · dodano: 13.07.2015 | Komentarze 0

Jeżdżąc po okolicy, co jakiś czas napotykałem znaki rowerowego szlaku „Szable i Bagnety”.
Oznaczenia, a raczej szlak oznaczony tymi znakami bardzo mnie zainteresował i postanowiłem, że trzeba go będzie kiedyś przejechać. Tym bardziej, że znajduje się dość blisko mojego miejsca zamieszkani i że powstał staraniem członków Klubu Turystyki Kolarskiej „Szprycha” działającego przy PTTK Łowicz. Taka rekomendacja wróży tylko to, że będzie bardzo interesujący.
Troszkę szukania, troszkę czytania, troszkę wodzenia palcem po mapie i…. i teoretycznie wygląda naprawdę ciekawie. A jak jest ciekawie na papierze to bardzo możliwe, że będzie i ciekawie w terenie.
Podejście numer jeden niestety się nie udało, więc musiało nastąpić podejście numer dwa, które miało miejsce właśnie dziś i się udało. Pogoda dopisała, rowerowi towarzysze niestety nie, ale przyzwyczajony do samotnych wycieczek niczym się nie przejmowałem.

Tu jeszcze tylko dodam, że owy szlak przebiega przez południową cześć powiatu łowickiego i jego głównym celem jest popularyzacja wiedzy na temat najważniejszych wydarzeń i miejsc związanych z historią Ziemi Łowickiej. Zaś odwiedzane miejsca nawiązują do najważniejszych wydarzeń historycznych w dziejach regionu i kraju - powstań narodowych oraz obu wojen światowych.
Do najbliższego miejsca, w którym przebiega szlak mam około 8 km, cały szlak liczy sobie około 120 km, więc dystans będzie bardzo przyzwoity.

Nie będę wiele pisać trzeba go przejechać i tyle, bo naprawdę warto.

Szlak prowadzi przez wiejskie asfaltowe drogi, przez szutry i piach pól, lasów i sadów, przebiega przez malownicze łowickie małe wioski, możemy przez pewne odcinki podziwiać Pradolinę Warszawsko-Berlińską i Bolimowski Park Krajobrazowy, ale przed wszystkim dzięki niemu odwiedzamy miejsca pamięci narodowej. Miejsca, w których są pochowani bohaterowie walk września 1939 roku, ale i I WŚ oraz narodowych powstań. Ja głównie skupiłem się na miejscach związanych z kampanią wrześniową, bitwą nad Bzurą i generalnie miejscami pamięci II WŚ.

Na koniec opisu muszę powiedzieć i pochwalić członków klubu, którzy znakowali ten szlak. Jest po prostu genialnie oznakowany. Wszędzie nawet wśród pól i łąk są słupki ze znakami, oznaczenia na znakach drogowych, drzewach, kamieniach, słupach. Jadąc tym szlakiem wystarczy tylko patrzeć, a szlak sama nas prowadzi. Przez całą trasę wyciągnąłem tylko dwa razy mapkę i to tylko z czystej ciekawości jak daleko jest do jakiegoś miejsca. Nie sposób się zgubić. Genialnie oznakowany. Gratuluję.

Trasa: wystarczy powiedzieć Czerwony Rowerowy „Szabli i Bagnetów, ale dla pewności wymienię miejscowości – Głowno – Helenów – Zgoda – Rulice – Bielawy – Sobota – Mystkowice – Ostrów – Otolice – Marcew – Łowicz – Zabostów Mały – Kompina – Bednary Wieś – Nieborów – Chyleniec – Bełchów – Łyszkowice – Bobrowa – Trzcianka – Kalenice – Czatolin – Reczyce – Domaniewice – Skaratki Pod lasem – Wojewodza – Helenów – Głowno

Foto:

Bielawy - na cmentarzu parafialnym znajduje się kwatera wojenna w której spoczywa 180 żołnierzy WP, ale pochowani są również żołnierze napoleońscy i powstańcy 1863 © GOZDZIK

Walewice - miejsce ku czci poległych żołnierzy 17 Pułku Ułanów Wielkopolskich, którzy brali udział w walkach w ramach Bitwy nad Bzurą we wrześniu 1939 roku © GOZDZIK

Walewice © GOZDZIK

Sobota - tu urodził się Artur Zawisza Czarny uczestnik powstania listopadowego, stracony przez władze carskie 26 listopada 1833 roku © GOZDZIK

Bocheń - tu urodził się Adam zw. z Bochenia profesor Akademii Krakowskiej, lekarz królów © GOZDZIK

Wkraczamy na tereny Pradoliny © GOZDZIK

Bzura w okolicy Łowicza © GOZDZIK

Łowicz - pomnik poświęcony Polakom, Żydom i jeńcom sowieckim ofiarom hitlerowskiego terroru więzionych w latach 1940-45 w niemieckich obozach pracy przymusowej w pobliskich Małszycach i Kapitule © GOZDZIK

Łowicz © GOZDZIK

Kompina - w dniach 14-15 września 1939 była miejscem zaciętych walk 26 dywizji piechoty Armii pomorze z hitlerowskim najeźdźcom. We wsi znajduje się cmentarz który został wpisany do rejestru zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa © GOZDZIK

Kompina © GOZDZIK

Bednary - pochowano tu 50 żołnierzy WP z 10 pp 26 DP Armii Poznań, 66 pp 16 DP Armii Pomorze oraz żołnierzy innych jednostek poległych w obronie ojczyzny w dniach 14-15 września 1939 roku © GOZDZIK

Łyszkowice - pomnik poświęcony poległym podczas I WŚ © GOZDZIK

Łyszkowice - Mogoła zbiorowa żołnierzy 26 Dywizji Piechoty Armii Poznań i 10 Dywizji Piechoty Armii Łódź © GOZDZIK

Czatolin - w nocy z 7 na 8 listopada 1941 roku w tej okolicy miał miejsce pierwszy zrzut aliancki na ziemie polskie. W tym rzucie brał udział jeden z najsłynniejszych cichociemnych major Jan Piwnik ps Ponury © GOZDZIK

Czatolin - tablica © GOZDZIK

Domaniewice - wydzielona kwatera żołnierzy WP i dowód że jednak jechałem :-) © GOZDZIK

Okolice Leśniczówki Polesie w lesie Stanisławowskim pomnik dla poległych w walce z hitlerowskim okupantem © GOZDZIK

Oznakowanie szlaku na trasie © GOZDZIK

I takie tam widoki z trasy © GOZDZIK

Też gdzieś na trasie © GOZDZIK

Takie drogi wśród pól uwielbiam © GOZDZIK

Kategoria Po okolicy

DST 6.90km
Czas 00:17
V_AVG 24.35km/h
Temperatura 27.0°C
Podjazdy 83m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Zlało nas masakrycznie

Środa, 8 lipca 2015 · dodano: 08.07.2015 | Komentarze 0

Tylko w celach statystycznych do odnotowania wyjazd PORAŻKA.
Miało być zdobywanie pałaców i wiosek byłych miast, a była ulewa taka, że stojąc pod drzewem przemokliśmy do "pampersa".
Nie było nawet sensu czekać, aż przejdzie bo z nas płynęło. Więc się długo nie zastanawialiśmy ruszyliśmy do domku w ulewę że ledwo co było widać. Jedyny plus to taki, że jak jechaliśmy to płynąca rzeka wody po asfalcie była tak ciepła jak w wannie hihihi.
Trudno co robić. Niebiosa się dowiedziały że będę jeździł teraz w środy wiec psują mi środy. Poprzednia środa się udała bo z zaskoczenia była, ale coś sie wymyśli za tydzień. Może nie będę głośno mówił, albo zmienimy dzień hi hi hi.

Kategoria Po okolicy

DST 86.60km
Teren 28.00km
Czas 04:19
V_AVG 20.06km/h
Podjazdy 274m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Szlak Rowerowy Bitwy nad Bzurą

Środa, 1 lipca 2015 · dodano: 02.07.2015 | Komentarze 1

Lipcowe weekendy pod względem rowerowania zapowiadają się troszkę niepewnie, jeśli tak można powiedzieć.
Lipcowe weekendy będą bardziej imprezowe niż rowerowe - a to wyczekiwana z utęsknieniem rodzinka z Wrocławia zawita, a to jakaś 18-tka się trafiła (jak ślepej kurze ziarno), a to w końcu i parapetówka.
Co robić ???
Jeździć by się chciało, ale i poimprezować i spotykać ze znajomymi przy smacznym jedzonku i dobrze schłodzonej hihihi „zakąsce” też by się chciało. Tym bardziej, że to wszystko inaczej smakuje i inaczej wygląda, gdy na dworze wieczory cieplutkie aż do rana.
Trzeba, więc wprowadzić mały zamiennik. A tym zamiennikiem będą rowerowe środy, urlopowe lipcowe środy.
Taki kaprys nie piątki tylko środy (szybciej tydzień w pracy mija i można powiedzieć ze się ma dwa piątki w tygodniu hihihi)
W pierwszą lipcową urlopową środę z piękną ( w końcu taka jaką uwielbiam) pogodą wybraliśmy się w okolice Piątku (tak jakoś ostatnio ten kierunek mnie kusi) aby w Witowie wbić się na Rowerowy Szlak Bitwy nad Bzurą. Szlak ten łączy miejsca, które związane są z kampanią wrześniową 1939 roku i toczącymi się tu na początku wojny działaniami tzw. Bitwy nad Bzurą (obszar to Kutno, Piątek, Łęczyca).
Dziś realizujemy pętle tego szlaku wokół miejscowości Piątek (jest też druga pętelka w koło Kutna).
Początek szlaku nawet oznakowany, jednak czym bardziej w las tym mniej oznaczeń, a jak się okazało pod koniec naszej wycieczki w miejscowościach i wioskach gdzie (to jest moja opinia) były prowadzone prace przy budowie Autostrady, oznaczeń praktycznie nie ma wcale. Bez mapy i języka za przewodnika, dwa razy wyjechaliśmy w miejscu gdzie dalej nie było już drogi lub wjeżdża się nagle komuś na gospodarstwo.
Tym samym nie wiemy dokładnie czy odwiedziliśmy wszystkie miejsca z tablicami informacyjnymi dotyczącymi wydarzeń z bitwy, czy jednak coś pominęliśmy. Na 100% nie dojechaliśmy do Pęcławic tą drogą jaka jest zaznaczona jako szlak na mapie bo tam jest autostrada i raz na skutek niezauważenia jednaj z leśnych dróg wyjechaliśmy w innym miejscu niż powinniśmy.
Generalnie jednak uważamy, że szlak zaliczyliśmy cały, dowiedzieliśmy się kilku ciekawych informacji oraz poznaliśmy nowe tereny. Trasa jest ciekawa, różnorodna, bo jest i asfalt i leśne fajne dukty oraz piach po kostki, malutkie wioski i malownicze pola, lasy i sady.

Trasa: Głowno – Glinnik - Władysławów Popowski – Jasinna – Witów – Konarzew – Błonie – Krzyszkowice – Piątek – Janowice – Goślub – Michałówka – Ragaszyn – Górki Pecławskie – Janków – Orenice – Łęka – Bielice – Sułkowice Drugie – Witów – Jasionna – Władysławów Popowski – Glinnik – Głowno

Foto:

Silne Błota - Rowerowy szlak Bitwy nad Bzurą © GOZDZIK

A oto i Silne Błota - bardzo urokliwe miejsce © GOZDZIK

Wódz Plemienia "Drewniane Dzidy" bacznie obserwuje teren łowiecki © GOZDZIK

Konarzew © GOZDZIK

Potem był Piątek - foto w wycieczce poprzedniej

Janowice - Rowerowy Szlak Bitwy nad Bzurą © GOZDZIK

Co by nie było że nas nie było © GOZDZIK

Goślub - Rowerowy szlak Bitwy nad Bzurą © GOZDZIK

I dalej to właśnie tereny tuż przy autostradzie A2, gdzie trochę pobładziliśmy i nie wszędzie można było dojechać. Ale ja tu jeszcze wrócę.

A na koniec odpoczynek w cieniu i wspominki z wycieczki © GOZDZIK

Kategoria Po okolicy

DST 112.10km
Teren 1.00km
Czas 05:04
V_AVG 22.12km/h
Podjazdy 374m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Między Piątkiem a Łęczycą, gdzie Pradolina Warszawsko - Berlińska się rozciąga

Niedziela, 28 czerwca 2015 · dodano: 28.06.2015 | Komentarze 1

Co się nie udało tydzień temu z moimi drogimi kolegami Darkiem i Gołębiem, to się udało dziś samotnie (ciekawe, który to z Panów deszcz wówczas ściągną). Co prawda nie było szału z tą pogodą, bo niebo bardzo zachmurzone, troszkę coś tam pokropiło po drodze, raczej nie za ciepło jak na koniec czerwca, ale nie było dzisiaj siły, która by mnie zatrzymała w domu.
Po śniadanku rowerek i kierunek, bardzo okrężny, ale kierunek na Pradolinę Warszawska-Berlińską między Piątkiem a Łęczycą. Tam gdzie Bzura spokojnie sobie płynie, tam gdzie Bzura była światkiem krwawych walk kampanii wrześniowej.
Było na co popatrzeć, zdjęcia tego niestety nie oddają, bo kiepskie ( same się nie zrobiły prawda), ale naprawdę tam jest ślicznie i miło posiedzieć gdzieś na skraju i popatrzeć na te tereny.
W drodze powrotnej odwiedziłem w Piątku Miejsce Pamięci Narodowej, miejsce w których w pierwszych dniach wojny niemy rozstrzelali kilkunastu mieszkańców Piątku i okolic oraz uciekających mieszkańców Poznania. Tyle razy byłem w tej miejscowości i nigdy tego miejsca nie odwiedziłem, a jest tuż przy moście i głównej drodze. Nie wiem jakaś pomroczność dopadał mnie w poprzednich wycieczkach.
Dodatkowo Piątek to jedna z wsi, która leży na Szlaku Wsi – dawnych Miast (około 1339 – 1870).
Trasa : Głowno – Glinnik – Karnków – Popów – Wola Mąkolska – Mąkolice – Piątek – Łazin – Orłów Parcel – Mateuszew – Łęki Kościelne – Młogoszyn – Siemieniczki – Ktery – Strzegocin – Ględzianów – Nędzerzew – Rybitwy – Orszewice – Góra Ś. Małgorzaty – Bryski – Żabokrzeki – Pokrzywinica – Piątek – Sułkowice I – Jasionna – Mąkolice – Karnków – Glinnik - Głowno

Foto:

Widok na Pradolinę W-B widok od strony Nędzerzewa © GOZDZIK

Widok na Pradolinę W-B widok od strony Nędzerzewa © GOZDZIK

Pradolina w okolicach Rybitw © GOZDZIK

Bzura © GOZDZIK

Miejsce Pamięci Narodowej - Piątek © GOZDZIK

Piątek - Miejsce Pamięci Narodowej © GOZDZIK

A w Głownie na zalewie łódeczki pomykały w regatach jakis © GOZDZIK

Kategoria Po okolicy

DST 22.60km
Czas 01:01
V_AVG 22.23km/h
V_MAX 32.50km/h
Podjazdy 96m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Przegonił nas deszcz

Niedziela, 21 czerwca 2015 · dodano: 21.06.2015 | Komentarze 0

Cały tydzień byłem twardy i pomimo zapowiedzi kiepskiej pogody w weekend (miałem nadzieję ,że się mylą zapowiadacze tejże pogody) planowałem wycieczkę Łęczyca – Koło z ciekawymi miejscami do zwiedzania.
W piątek niestety troszkę zmiękłem i zmieniłem plany. Wycieczka Łęczyca – Koło to nie wycieczka do nabicia kilometrów, ale przede wszystkim do odwiedzenia niemieckiego obozu zagłady mieszczącego się w Chełmnie nad Nerem, do połażenia po ruinach zamku w Kole, powłóczenia się po samym Kole, nie wspominając już, co jest oczywiste zawitanie na zamek w Łęczycy.
A do tego wszystkiego potrzebna jest ładna, miła słoneczna letnia pogodynka, a niestety takiej przepowiadacze z TV twardo nie przepowiadali.
Wymyśliłem, więc inną wycieczkę. Wycieczkę w okolice Głowna, Piątku, doliny Bzury, Góry Św. Małgorzaty itp. Wycieczka, która tak jak większość moich wypadów miała na celu coś tam zobaczyć. Jeśli nie obiekty murowane, zabytkowe, miejsca pamięci narodowej itp. to chociaż krajobrazowe. I właśnie tym razem to krajobraz pradoliny Warszawsko-Berlińskiej był głównym założeniem dzisiejszego rowerowania.
I prawie, że się udało, bo wyjechać wyjechaliśmy, jechać jechaliśmy i widzieć wdzieliśmy…………………. ale ścianę deszczu w Popowie, a to raptem 10 km od Głowna.
Dobra no jakieś opady zapowiadali trzeba wiec to przeczekać w blaszanym przystanku autobusowym, gdzie tylko się rozglądaliśmy czy jakieś gromy z nieba nie lecą, bo mogłoby być dość nieciekawie w tej blaszanej puszeczce.
Czekamy, czekamy……. Czekamy… ooo chyba się przejaśnia… dobra w drogę… jedziemy więc pełni nadziei, że może chociaż do Piątku się uda dojechać, a Tm może się bardziej przetrze i będzie oki. Nasza nadzieja trwała jakiś kilometr, może dwa .. zaczyna padać, zimno….. dobra nie ma sensu.
Deszcz widzieliśmy z perspektywy siodełka rowerowego, a nie przez okno domowego ciepełka a więc możemy wracać. Główne założenie moich wycieczek (coś ciekawego zobaczyć) zostało spełnione. Jeszcze tylko na kilometr przed domem dla przypomnienia deszcz dupsko nam zmoczył i na tym było by tyle jeśli chodzi rowerową niedzielę.

Trasa – Głowno – Glinnik – Popów – Ziewanice – Głowno.

Foto - brak

Kategoria Po okolicy

DST 100.40km
Teren 60.00km
Czas 05:12
V_AVG 19.31km/h
V_MAX 39.74km/h
Temperatura 29.0°C
Podjazdy 333m
Sprzęt BASIC
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Stanowisko Różanecznika Katawbijskiego

Niedziela, 7 czerwca 2015 · dodano: 08.06.2015 | Komentarze 6

Na gościnne rowerowanie w okolicach Częstochowy szykowałem się od prawie tygodnia, no może tygodnia z małym hakiem. Wiedziałem, że takiego zaproszenia od Darii i Rafała nie można przepuścić bokiem i cały czas śledziłem prognozy pogody. Gdy się już potwierdziło, że długi weekend będzie luks torpeda to wszystko w sobotę i niedziele zostało podporządkowane wyjazdowi.
Do sobotniego popołudnia nie byłem tylko pewny czy moim koledzy Marcinki również pałają taką samą chęcią penetracji nowych okolic jak ja. A jak jeszcze w sobotę wieczorem powiedzieli że raczej rowerów to już nie zdążą przyprowadzić bo mecz Ligi Mistrzów to powiem szczerze, ze zwątpiłem czy wstaną o tej 5 rano i pojadą ze mną. No bo właśnie Finał LM. !!!!
Podjeżdżam na miejsce zbiórki …. Nikogo nie ma … 5 minut po czasie … nikogo nie ma… dzwonię … nikt nie odbiera… dzwonię jeszcze raz …. Nic…. No to pięknie jadę sam, trudno będą żałować. I kiedy już miałem dzwonić kolejny raz pojawił się Anyszek, a za nim zaraz podfrunął dziarsko Gołąbek. Nieee no to komplecik nas jedzie . Super.
Na miejsce zbiórki pod Jagiellończykiem stawiliśmy się przed czasem i dlatego mieliśmy możliwość dokładnie i starannie oraz kompleksowo hi hi hi przygotować się do wycieczki.
9.00 są nasi przewodnicy Daria i Rafał, oraz Siwuch, Rafik i Ania, komitet powitalny jak się patrzy, aż nam się miło zrobiło. Chwila na przywitanie, zapamiętanie i dopasowanie imion do twarzy, twarzy do imion i w drogę.
Tylko przewodnikom znanymi ulicami Częstochowy dotarliśmy do Blachownie. No tak muszę to powiedzieć bo nie mam zielonego pojęcia jak, którędy i kiedy dotarliśmy właśnie do Blachowni. Tu chwila przerwy i dalej w drogę miedzy jeziorkami i ponownie chwila moment nieuwagi, rozglądania się po okolicy, podziwiania krajobrazu, chwilka pogaduchy z tym i owym i myk jesteśmy już przy Kacapskim Moście a za chwilkę w Rezerwacie Cisy nad Liswartą. Bardzo urokliwe miejsce z typowym klimatem rezerwatu, czyli: „ przewróciło się - niech leży”.
Tu postanowiłem zaciągnąć języka i dowiedzieć się co jest naszym dzisiejszym celem.
Dowiedziałem się : Różaneczniki kwitnące w lesie. Mmmmmm no cóż, w ogrodzie brata oglądam je dość często ładne duże kolorowe , czasami oglądam je w Arboretum w Rogowie … mmm bardzo ładne duże.. mam je sam w ogrodzie .. no malutkie bo jeszcze młode….
Noooo dooooobra zobaczymy te krzaczki kwiatowe i tu. Taki cel wyprawy to nie marudzić.
Jedziemy na stanowisko różaneczników domyślacie się chyba że z małym entuzjazmem .. przecież to znam i widziałem …… jedziemy skręcammmmyyyyy w kierunku stanowiska różaneczników ??????? kurde co to tam w lesie za góra na różowo pomalowana ???????? Nieeeee jaaaaaaaaa nie mogę to są po prostu różaneczniki kwitnące. Różanecznik, które pojedynczym jednym pędem kwiatowym by mnie zakryły i nawet Google by mnie nie znalazło, a tu tego jest kosmos jak dla mnie. Ręce mi opadły, mowę odjęło, a oczy na ten widok cieszyły się jak kiedyś jak byłem mały do pomarańczy pod choinką, które tata z zakładu pracy w paczce przytargał.
Powiem tak: kto nie widział tych roślin tu teraz kwitnących, niech nie mówi mi, że widział gdzieś duży krzew różanecznika… to nie możliwe. Może mówić ze widział miniaturki tych roślin i tyle.
NIESAMOWITE miejsce naprawdę. Uwielbiam odkrywać nowe miejsc, nowe zabytki ruiny, obiekty naturalne itp. Zachwycam się niemi. Kwiatami z racji męskiego punktu widzenia mniej .. ale to, co tu widziałem jest przepiękne. Ojjjj długo będę miał przed oczami widok „różanej góry, wśród oceanu leśnej zieleni”.
Jeszcze chwilka spędzona ze znajomymi naszych przewodników na ognisku przy Stawie Stara Brzoza i rozpoczynamy drogę powrotną. Oczywiście z kolejnymi atrakcjami znajdującymi się w Pawełkach a następnie w leśnych ostępach uroczysko ekologiczne bagno w Jeziorze. Też niesamowite miejsce, które do tego chciało nam porwać Siwucha, ale nie daliśmy chłopaka mrocznym moczarom. Nasz ci on Nasz.
No tak, czym słońce niżej, czym szybciej Częstochowa się zbliża, tym samym zbliża się pożegnania czas. Eeeee nie lubię tak, cały dzień spędzony w oderwaniu od obowiązków, trosk, zmartwień, smutków, cały dzień spędzony w super towarzystwie, uśmiechach, dowcipach, żartach i opowieściach, a tu ciach bach rowery spakowane i…….. i Do zobaczenia Kochani (mam nadzieję). Było nam naprawdę bardzo miło, że tak dużo Was z nami było (jak Daria z Rafałem byli u mnie to tylko ja byłem gotów do jazdy, reszta stchórzyła), że Daria z Rafałem przygotowali naprawdę super atrakcyjną trasę i że było wesoło.
Daria Rafał dziękujemy Wam z całego serducha i polecamy się ku pamięci na przyszłość hi hi hi.
Zapraszam do zapoznania się z opisami wycieczki u pozostałych uczestników.

Trasa : Częstochowa – Blachownia – Herby – Łęg – Staw Stara Brzoza – Pawełki – Zborowskie – Łebki – Jezioro – Cisie – Blachownia – Częstochowa.

Foto:

Rumaki umordowane leżą i odpoczywają © GOZDZIK

W Rezerwacie Cisy nad Liswartą © GOZDZIK

Góra Różaneczników © GOZDZIK

Góra Różaneczników © GOZDZIK

W drodze powrotnej © GOZDZIK