DST 92.30km
Teren 37.00km
Czas 05:17
V_AVG 17.47km/h
V_MAX 33.20km/h
Podjazdy 381m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Twierdza Modlin.....

Czwartek, 27 sierpnia 2015 · dodano: 30.08.2015 | Komentarze 4

ZDOBYTA….
Oczywiście bezkrwawo zdobyta.

Do ponownych odwiedzić twierdzy zmusiła mnie chęć zdobycia odznaki PTTK, ale i ciekawość jak i czy w ogóle coś się tam zmieniło.

(Tu tylko wspomnę o tym że wstępną decyzję o budowie twierdzy w Modlinie podjął Napoleon w 1806 roku podczas pobytu w Poznaniu. A o reszce poczytajcie tu :http://www.twierdzamodlin.pl/?pl:9:/Twierdza_Modlin/Historia)

Pierwszy raz Modlin zdobywałem w roku 2006…… łooo matko to już prawie 10 lat temu…. Nieeee no ten czas to jednak leci jak szalony.
Skład tamtej wycieczki to Beatka, Kasia i Dorotka i ja….. miluśki prawda :-)
Dziś zdobywanie odbyło się w samotności i było równie milusio jak te … kilka lat temu…

Ponieważ zdobycie odznaki uzależnione jest od odwiedzenia kilkunastu (w zależności od stopnia) obiektów na terenie samego Modlina(fortyfikacje Napoleoński i Rosyjskie, obiekty cytadeli itp) oraz kilkunastu różnych obiektów (forty pierwszej i drugiej linii obrony, działa forteczne, prochownie, fortyfikacje II RP), związanych z całą Twierdza rozrzuconych po okolicy dziś skupiłem się tylko i wyłącznie na samym Modlinie i cytadeli i obiektów z nią związanych.
Aby było ciekawiej to wycieczkę rozpocząłem z Granicy. Tak tej Granicy w Puszczy Kampinoskiej gdzie zostawiłem samochód i przesiadłem się na rowerek. Taki program wycieczki pozwolił mi zrealizować przyjemne – puszcza, oraz pożyteczne – Modlin i związana z nią odznaka.
W planie było też odwiedzenie dwóch istniejących po drodze fortów – VIII Grochole oraz VII Cybulice. Niestety oba te obiekty znajdują się na terenie wojskowym i wstęp surowo wzbroniony. I tyle. Nie wiem tylko jak mam je zaliczyć, bo w regulaminie są jako obiekty do zaliczenie. Ale będę się tym martwił później.

Po przybyciu na miejsce rozpocząłem zwiedzanie od przejechania zielonego szlaku prowadzącego wzdłuż koszar tuż przy Narwi i Wiśle biegnącego do cmentarza fortecznego. Oczywiście po drodze było sporo do zobaczenia m.in. Brama Ostrołęcka, Wieża Biała, Kojec Meciszewskiego, z którego cudownie widać Spichlerz Jana Jakuba Gaya, oraz wiele innych.
Następnie wałęsałem się szlakiem niebieskim, czerwonym oraz uliczkami samego Modlina.
Motyw przewodni … uciekający czas… a jak jest miło i przyjemnie to czas ucieka szybko, a gdy jest miło, przyjemnie i do zwiedzania jest tyle i wszędzie warto wejść, zobaczyć, poczytać to czas chyba biegnie potrójnie szybko.
Czas wracać bo do samochodu kawałek drogi jest.
Kolejna wizyta w Twierdzy Modlin rozpocznie się już z pod samych murów tego wspaniałego obiektu. i wiem kogo będą namawiał na wspólne zwiedzanie ......... Skowronki może jeden przyszłoroczny letni cały dzionek zaplanujecie w Twierdzy i okolicach ????? :-)

Dziś mogę powiedzieć, że w porównaniu do tego, co było 10 lat temu jest lepiej, dużo lepiej. Przy poszczególnych obiektach są tabliczki informacyjne, trwają prace tuż przy muzeum i w parku przy twierdzy. No jest inaczej bardziej mmmmm przestronnie, czyściej, tak bardziej zadbanie. Nie wiem jak to powiedzieć. Podobało mi się i tyle.
Jedyne co żałuję, to tego że nie wszedłem na Wieżę Tatarską która była otwarta o 14.00 a następne otwarcie miało być o 16.00, a ja pod nią byłem o 14.40. Szkoda. Nie miałem czasu czekać do szesnastej tym bardziej, że Pan portier nie był pewny czy Pani od wieży przyjdzie jeszcze o tej godzinie, bo jakoś mało turystów się kreci.

Trasa: Granica – Górki – Nowy Wilków – Leoncin – Głusk – Sady – Kazuń Nowy – Modlin – Kazuń Nowy – Sady – Cybulice – Głusk – Leoncin – Nowy Wilków – Granica.

Foto:

Pomnik na terenie Kazunia Nowego © GOZDZIK

Tablica informacyjna przy pomniku © GOZDZIK

Już na terenie twierdzy © GOZDZIK

Tablica informacyjna © GOZDZIK

Wieża Biała © GOZDZIK

Cytadela - koszary © GOZDZIK

Spichlerz © GOZDZIK

Kojec Meciszewskiego © GOZDZIK

Zaplecze Lunety Forontu Księcia Warszawskiego © GOZDZIK

Reduta Napoleona - to jedna z czterech najstarszych budowli Twierdzy. Oczywiście zachowanych budowli © GOZDZIK

Wnętrze Reduty Napoleona © GOZDZIK

Działobitnia Dehna - od zaplecza © GOZDZIK

Tablica informacyjna © GOZDZIK

A to już puszcza szykująca się do snu - Olszowieckie Błota © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 51.10km
Teren 20.00km
Czas 02:32
V_AVG 20.17km/h
V_MAX 37.50km/h
Podjazdy 444m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Szybki wypad do PKWŁ

Piątek, 21 sierpnia 2015 · dodano: 22.08.2015 | Komentarze 0

Troszkę inaczej miał wyglądać dzisiejszy dzień, to znaczy miałem być w zupełnie innym miejscu od samego rana. Ale żonka mi troszkę te [lany pokrzyżowała, a raczej może tylko wypłynęła na zmianę trasy, zmianę wycieczki, zmianę miejsca wycieczki.
To znaczy miała być wycieczka do Twierdzy Modlin a wyszedł szybki wypad do PKWŁ z Darkiem.
Było szybko, było miło i wesoło. Taki piątkowy szybki popołudniowy wypad na rowerek. Kiedyś takich wypadów było więcej. Dziś niestety obowiązki nie pozwalają na takie wypadziki. Tym bardziej cieszę się że dziś się udało.
A do Twierdzy wybiorę się we wtorek… jak pogoda jeszcze pozwoli.
Podsumowując tydzień urlopowy bardzo pozytywny. Dwa razy na rowerku trzy dni realizacja zadań zaplanowanych na czas urlopu.
Jest dobrze.

Trasa: Głowno – Piaski Rudnickie – Wiesiołów – Ząbki – Lubianków – Wola Cyrusowa Kolonia – Jabłonów Bielanki – Syberia – Tadzin – Fara – Tadzin – Marianów Kołacki – Kolonia Nagawki – Nagawki – Janów - Głowno

Foto: brak czasu na foto

Kategoria PKWŁ

DST 75.90km
Czas 03:41
V_AVG 20.61km/h
V_MAX 34.30km/h
Podjazdy 287m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Łęki Kościelne

Poniedziałek, 17 sierpnia 2015 · dodano: 17.08.2015 | Komentarze 5

Urlop Urlop Urlop czas ogłosić.
Sierpniowy czas to właśnie mój czas urlopiku.
Lista zadań do wykonania oczywiście dłuuuuuuga.
Trudno nawet wybrać, od czego zacząć.
A jak taka niepewność w duszy gra to lepiej wybrać coś pewnego.
A pewne jest to, że na rowerze będzie fajnie i przyjemnie.
Tak jak pomyślałem tak też zrobiłem.
W całym tym zachwycie urlopem i wolnością nie pomyślałem o tym z jakiego kierunku wieje dziś naprawdę bardzo silny wiatr, a kiedy to do mnie dotarło to już było za późno na korekty. Droga powrotna to właściwie cały czas pod wiatr.
Wróciłem wypompowany całkowicie.
A byłem dziś w Łękach Kościelnych, gdzie znajduje się bardzo uroczy zespół pałacowy, który grał w scenach w filmie „Rodzina Połanieckich”

Trasa: Głowno – Ziewanice – Stary Waliszew – Piaski Bankowe – Oszkowice – Orłów – Łęki Kościelne – Orłów – Borów – Brzozów – Janinów – Stary Waliszew – Boczki Domaradzkie – Głowno

Foto :

Łęki Kościelne - Pałac © GOZDZIK

Kategoria Po okolicy

DST 33.10km
Teren 10.00km
Czas 01:58
V_AVG 16.83km/h
V_MAX 35.60km/h
Temperatura 25.0°C
Podjazdy 148m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Pod Ciechocinkiem - dzień trzeci - to jak do Bobrownik nie dojechałem

Niedziela, 9 sierpnia 2015 · dodano: 11.08.2015 | Komentarze 5

Poranek dnia trzeciego naszego wypadu przywitał nas burzą, deszczem i chłodem. Co prawda temperatura miał spaść o 2-4 stopnie (tak mówiła Pani z TV) ale nie o 15 !!!!! szok termiczny, śniadanie w bluzie jedzone.
Ojjjj obawiałem się, że nici będą za chwile z wycieczki, bo nadal w oddali gdzieś słychać było burzę. Ale przecież nie przyjechałem tu, aby siedzieć i patrzeć na deszcz tylko jednak pojeździć. Tym bardziej ze był to ostatni dzień naszego wyjazdu i chyba raczej ostatni taki wyjazd.
Czym prędzej wiec zjadłem śniadanko i pognałem na prom do Nieszawy, aby jak najszybciej przeprawić się na drugą stronie i wrócić na kwaterę tak, aby przed g.14 być już umytym spakowanym i zwolnić pokój.
Wpadam rozpędem przed 9. do Nieszawy..
A tu cooo???? Żywego ducha na uliczkach, samochodów tez nie widać …. Miasto wymarłe. ??
Dobra nie ważne prom ważny, aby nie odpłynął, bo o pełnych godzinach kursuje z tego brzegu.
Dopadam więc nabrzeża, a tam pan w sterówce promu grzecznie mnie informuje :
- tak jest czynny ale z jednym rowerzystom to raczej nie będzie płynął na drugi brzeg. Trzeba czekać, na chociaż jakieś samochody.
Dobra czekam… czekam ….. czekam …. 30 minut …
-jedna para z psem na spacerzeuff jednak żyją w tym mieście.
Czekam czek …… 45 minut…….. i tu oświecenie……!!!???????
Pytam :
- Proszę Pana ale to jak już mi się uda tam przeprawić i jak będę wracał i będę sam to też raczej Pan nie przypłynie po jednego rowerzystę tylko będę czekał tak ????
- No tak jeśli akurat będę po tej stronie to po Pana jednego nie przypłynę .Ale proszę się nie martwić tak gdzieś po południu to się ruszy może ….
Jak koło popołudniu ??
Ja koło południa to mam być na kwaterze a nie patrzeć jak prom sobie stoi po drugiej stronie Wisły….
I jeszcze się rozpadało.
Na koniec Pan poinformował mnie, że w taką pogodę to ludzie raczej w domu siedzą a nie promem kursują. Ale na pewno po południu jak się przetrze i wyjdzie słońce to będziemy kursować.
Niestety na takie „na pewno” to ja nie mogę liczyć.
I w taki to oto sposób do Bobrownik nie dojechałem ….
Pokręciłem się trochę po Nieszawie… deszcz pada a miło, potem pojechałem do Raciążka a na końcu pokręciłem się po samym Ciechocinku, gdzie wpadłem na Zabytkową Warzelnie Soli. W tym obiekcie w części już nie używanej do produkcji utworzono muzeum. W muzeum tym znajduje się wiele eksponatów związanych z warzelnictwem i działalnością uzdrowiskową Ciechocinka. Są tu między innymi aparaty z początku XX w do gimnastyki leczniczej Wilhelma Zandera i Henryka Linga (poniżej kilka zdjęć).
W pierwszej chwili jak wszedłem i jeszcze dobrze nie doczytałem co to jest to pierwsza myśl : „łooooo matko jakie maszyny tortur dla tych pracowników warzelni mieli aby chyba lepiej pracowali hihihihihi”.
Polecam to miejsce. Jest na uboczu bez tego gwaru, zgiełku i ciechocińskiego szumu.
Jeszcze tylko na koniec wizyta pod tężniami. No bo jak to być tu i nie mieć zdjęcia z tężniami .. nie godzi się.
Fota jest .. wracamy na kwaterkę.
O właśnie miałem słów kilka powiedzieć o kwaterze.
Jak dla mnie kwaterka rewelacja! Do Ciechocinka rzut beretem, do Nieszawy półtora rzutu, do Torunia dwa rzuty. Baza wypadowa na wszystkie strony doskonała. Sam domek na uboczu, swojska atmosfera gęsi, kury, psy, kot i kozy to cześć tego uroczego gospodarstwa. Właściciele bardzo mili i ciepli ludzie (turyści górscy i kajakarze wiec doskonale wiedzą, co w duszy gra). Jedzonko smaczne i urozmaicone o produkty własnej roboty. Suszona szynka palce lizać. Naprawdę polecam to miejsce http://www.chabryimaki.net/about-us/ każdemu, kto by chciałby pozwiedzać okolice Torunia, Ciechocinka, itp.
Dziękujemy za gościnę.

PS
T tak zakończyła się nasza kolejna i raczej oststnia tego typu wyprawa. Ja nie nadaję sie na organizatora wycieczek .... mmm takich wycieczek. Mnie radość sprawia samo rowerownie, zwiedzanie, poznawanie nowego, sama jazda, zmęczenie na rowerze, planowanie kolejnego dnia.... a reszta jest tylko miłym dodatkiem, ale tylko dodatkiem.
I to by było na tyle.

Trasa: Słońsk Dolny – Nieszawa – Raciążek – Ciechocinek – Słońsk dolny

Foto:

Raciążek - fragment ruin zamku © GOZDZIK

Ciechocinek i kwiatowe dywany © GOZDZIK

Dywaniki aż miło © GOZDZIK

Zabytkowa Warzelnia Soli w Ciechocinku © GOZDZIK

Eksponaty - aparaty do gimnastyki leczniczej © GOZDZIK

Coś bliskiego naszemu sercu :-) do szlifowania formy zimą hihihi © GOZDZIK

Fragment rurociągu solankowego. Odcinek Tężnie - Warzelnia. Bale dębowe wykonane w 1824 roku © GOZDZIK

I oczywiście sztandarowe zdjęcie dla rodzinki z Ciechocinka © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 87.50km
Teren 22.00km
Czas 05:20
V_AVG 16.41km/h
V_MAX 34.40km/h
Temperatura 36.0°C
Podjazdy 393m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Pod Ciechocinkiem - dzień drugi - Złotoria i Toruń

Sobota, 8 sierpnia 2015 · dodano: 11.08.2015 | Komentarze 3

Piątkowy wieczór mijał w bardzo miłej atmosferze, ale jednak nieubłaganie mijał.
Niestety nie wszystkim miła i fajna atmosfera przeniosła się na dzień następny.
Ostrzegałem, prosiłem, mówiłem….. no cóż jesteśmy dorośli i każdy „pracuje” sam na to jak się rano czuje i podejmuje decyzje na własne ryzyko. Ja przedszkola nie prowadzę, a wyjazd ze mną na rower jest po to, aby jeździć na rowerze. I na tym tyle. Reszta jest milczeniem, ale jest mi przykro….
Właściwie to upał, kogut, gęsi oraz psy nie dały nam już spać od godziny 4.00. Co udało się oko zmrużyć to jakiś zwierzak dawał znać o sobie, jak nie zwierzak to upał i tak z Ciapkiem umordowaliśmy się właściwie do samego rana.
Rano o godzinie 8 przy śniadanku na dworze, szykujący się skwar dał nam do zrozumienia, że lekko to dziś nie będzie.
Generalnie ja lubię jak jest ciepło, mnie tak bardzo upał nie wykańcza. Jednak w sobotę naprawdę gorąco było jak w piekle, a dodatkowo prawie 15 km odcinek jazy po odsłoniętych piaszczystych ścieżkach leśnych nadwątlił moją wiarę w moje siły i postanowiłem, że nie pojadę dodatkowo jeszcze ze Złotorii do Zamku Bierzgłowskiego tylko z Torunia wrócimy na kwaterkę.
To była dobra decyzja, bo chyba kolejne dodatkowe dwie lub trzy godziny na słońcu wypaliłyby mi dziury tu i ówdzie.
Trudno Zamek Bierzgłowski kolejny raz odpuszczony.
Nie ma tego złego, co by jednak na dobre nie wyszło. Dzięki temu, że w planach on był to mogłem umówić się na spotkanie z SeanDillon czyli z Przemkiem, który już w zeszłym roku obiecał mi spotkanie, a w tym dodatkowo dołożył swoje przewodnictwo na ten zamek.
A ponieważ Zamek Bierzgłowski odpuściłem to mieliśmy czas na to aby posiedzieć w Toruniu i troszkę pogawędzić jak to na takich pierwszych widzeniach bywa J.
Umówiliśmy się z Przemkiem w Złotorii na tamtejszych ruinach zamku.
Do spotkania z przemiłymi i bardzo sympatycznym kolegą doszło z prawie półtora godzinnym opóźnieniem związanym z …….. mmm jakby to powiedzieć …. problemami natury ludzkiej oraz faktycznie naprawdę ciężką drogą przez las od promu do Osieka nad Wisłą.
Gdy już dojechaliśmy na miejsce to całe szczęście, że Przemek nas prowadził, bo chyba bym nie trafił na właściwą ścieżkę do rui. Tu w przyjemnym cieniu nastąpiło przywitanie i zapoznanie, a potem Przemek nakreślił nam, jaki ma dla nas plan dojazdu do Torunia nad Wisłę i powrót do Słońska.
I tak oto sobotnia wycieczka dobiegała do końca.
Na kwaterze pewnie już obiadek się robił, więc nie było, na co czekać trzeba ruszać.
Fantastyczną ścieżką rowerową wzdłuż nowego mostu wylecieliśmy prosto na starą jedyneczkę i pognaliśmy do domu.
PS.
Tu na końcu muszę pogratulować Stasiowi, że wytrwał tą wycieczkę. Chłopak dostał rower na gwiazdkę do tej pory kręcił niedzielnie jakieś 15-20 km z rodzinką a tu od razu blisko 90 km, tropikalne słońce, piach, spore tempo a jednak udało mu się. Co prawda troszkę musiał zostawać ale jednak podziw Stasiu dla ciebie. Mam nadzieję ze cię bardzo nie zraziłem do roweru i może jaką seteczkę wykręcimy jeszcze w tym roku.
Przemku dziękuję ci za miłe towarzystwo, za przewodnictwo i pogaduchy nad Wisłą. Mam nadzieję, że jeszcze kiedyś się spotkamy i wspólnie gdzieś dalej wybierzemy się na przejażdżkę.
Gdybyś kiedyś zawitał w me strony to daj znać będę gotowy :-)

Trasa: Słońsk Dolny – Siarzewo – Nieszawa – przeprawa promem – Włęcz – Osiek – Silno – Złotoria – Toruń ale nie wiem którędy Przemek prowadził na Bulwar Filadelfijski – Nowym Mostem do Brzozy – Otłoczyn – Słońsk Dolny

Foto:

Nieszawa widziana z promu © GOZDZIK

Ruiny zamku w Złotorii © GOZDZIK

Złotoria - ruiny zamku © GOZDZIK

Spotkanie pod ruinami: od lewej SeanDillon, Ciapek,Stasiu czyli Przemek, Marcin i Michał. Ja też jestem :-) © GOZDZIK

O właśnie tym mostem się przeprawialiśmy © GOZDZIK

Chwila odpoczynku przy soku malinowym :-) na Bulwarze w Toruniu - foto SeanDillon

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 23.90km
Teren 8.00km
Czas 01:18
V_AVG 18.38km/h
V_MAX 40.30km/h
Temperatura 33.0°C
Podjazdy 132m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Pod Ciechocinkiem - dzień pierwszy - Brzoza

Piątek, 7 sierpnia 2015 · dodano: 10.08.2015 | Komentarze 2

Roczek miną jak z bicza strzelił i nadszedł czas naszego tradycyjnego trzydniowego wypadu na rowerek.
Nie powiem styczeń, luty, marzec wlókł mi się niesamowicie.
Natomiast teraz czerwiec lipiec to była chwila i już jedziemy.
Ba jedziemy .. my już wróciliśmy
Niestety.
Wróciłem z bagażem nowych doświadczeń i przemyśleń o tym czy coś takiego ma jeszcze sens.

Dobra, ale to nie portal filozoficzny tylko rowerowy i tego się trzymajmy.
Czyli tak dla poukładania czasu – przestrzeni i lokalizacji wróćmy do piątku 7 sierpnia.
Już w zeszłym roku zaraz po powrocie z wypadu rowerowego pod Toruń zdecydowałem, że ponownie wrócimy w te tereny, aby odwiedzić miejsca, których niestety nie udało mi się odwiedzić w zeszłym roku (jak się okazało to i też tez się nie udało, ale o tym w dalszej relacji).
Baza wypadowa wybrana – Słońsk Dolny Agroturystyka „Chabry i maki” ( tym miejscu na końcu trzydniowej relacji), miejsca do zobaczenia to: miejsce katastrofy kolejowej z roku 1980 w Brzozie pod Toruniem, Złotoria, Zamek Bierzgłowski, Bobrowniki, Nieszawa.
Na mapie i papierze wszystko wygląda wyśmienicie.
No to w drogę.
Na miejsce przybyłem tuż przed godziną 13.30 i po wypakowaniu rowerów i szybkim złożeniu swojego rumaka ruszyłem zobaczyć miejsce katastrofy kolejowej.
Słoneczko ostro dawało, ale co tam przecież z Głowna do Ciechocinka nie jest daleko wiec w samochodzie się nie ugotowałem tak bardzo, teraz te 20-25 km w słonku chyba tez dam radę. Spokojnie więc pedałowałem szlakiem wiślanym, który chyba pokrywa się tu z czerwonym bursztynowym. Jak coś pokręciłem to przepraszam, ale tak mi to jakoś wychodzi.

Dojechałem na miejsce.

Nie wiem co powiedzieć. Patrzyłem na pomnik czytałem nazwiska, miasta, z których pochodzili i wiek osób, które zginęły, patrzyłem na tory i przejeżdżające pociągi i po prostu w głowie pustka.
Wracasz z wakacji, jedziesz do domu pełen wrażeń wspomnień….. i nagle się to kończy, bo ktoś jeden jedyny KTOŚ.. się pomylił, nie zauważył, zignorował znaki, był zmęczony…….????
Czytałem o tej tragedii, oglądałem jakiś film i…… Boże jak mało wystarczy do tego aby dramat był gotowy.

Jeśli ktoś będzie w pobliżu Torunia zachęcam do odwiedzenie tego miejsca. Chyba mało ludzi to miejsce odwiedza. Może tytko bliscy tych osób. Niestety wjazd samochodem jest tam niemożliwy (kawalątek miejsca przy trasie na takim malutkim parkingu, a potem kilkadziesiąt metrów na pieszo), jest kierunkowskaz, który jest tylko czytelny jadąc stara jedynką z Torunia do Ciechocinka ( w odwrotną stronę niestety nie ma oznaczenia). Warto chwilkę tam spędzić czasu i tak sobie pomyśleć ………… o... każdy według uznania....

Chwila zadumy w pełnym słońcu i droga powrotna na kwaterkę oraz pewnie jazda samochodem w samo południe dały znać o sobie, bo po powrocie nie miałam ochoty już na nic tylko na chłodny prysznic, głęboki cień, oraz przewidziane chmielowe napoje na tą okazję hi hi hi.
Po godzinie 18 dotarli na miejsce moi towarzysze tej wyprawy Ciapek, Gołąb i Stasiu (czyli Marcin, Marcin i Michał) i już w komplecie mogliśmy sobie spokojnie odpalić grilla. To znaczy panowie jeszcze na Ciechocinek wyrwali rowerkami .. nie wiem, po co ale „chipsów” nie przywieźli i też nie przyszły same hihihihi

Trasa: Słońsk Dolny – Otłoczyn – Brzoza – Otłoczyn – Słońsk Dolny

Foto:

Brzoza - miejsce katastrofy kolejowej © GOZDZIK

Tablica na miejscu tragicznego wydarzenia z 19 sierpnia 1980 © GOZDZIK

Lista upamiętniająca ofiary katastrofy. Zobaczcie ile młodych ludzi zginęło © GOZDZIK

Kawałeczek szlaku - przyjemniaczek w takiej temperaturze hihihi © GOZDZIK

A Wisły troche mało - baliśmy się ze prom w Nieszawie nie kursuje © GOZDZIK

Wiślana Trasa Rowerowa - Odznaka PTTK jest taka może warto rozpocząć zbieractwo :-) © GOZDZIK

A to widoczek z naszego balkonu © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 251.40km
Teren 13.40km
Czas 12:07
V_AVG 20.75km/h
V_MAX 35.50km/h
Temperatura 25.0°C
Podjazdy 810m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Od poczatku - skazany na przegraną

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 2

Gdy dwa lata temu wróciłem z wycieczki podczas której pobiłem swój rekord jazdy dziennej powiedziałem sobie już nigdy wiece.Nie potrzebuję tego typu wyzwań, nie chcę, wolę mniej a coś zwiedzić, zobaczyć, poznać …….
Minęły dwa lata i … i coś się w durnej głowie urodziło.
A no urodziła się myśl, co by jednak jeszcze raz rzucić wyzwanie i je zrealizować.
Wyzwanie to przejechać 300 km w jeden dzionek.
Durny pomysł, ale moje to dziecko więc pielęgnowane od stycznie bardzo pieczołowicie.
Czym bliżej dnia, na który wyznaczyłem realizację planu, tym bardziej jakoś mi się nie chciało.
Najpierw miejscowość, do której chciałem jechać, a był to Kalisz, wcale do mnie nie przemawiała. Może nie sama miasto, bo nic do niego nie mam, ale może kierunek, może drogi. Nie wiem. Na 100% zapału nie było. A jak nie ma zapału to i realizacja może umrzeć.
Tydzień temu w niedziele , ślęcząc nad mapą nie stąd ni zowąd Pułtusk się pojawił.
Pułtusk ??? no czemu nie?
Plany podboju tego miasta były już w 2005 lub 2006 roku, ba to nie były plany tylko wycieczka z Sochaczewa, która niestety wówczas skończyła się w Nasielsku.
Szybka zmiana planów, przeliczenie trasy … jest dobrze. Można jechać.
Można, można.. łatwo powiedzieć … nadal chęci i tak nie ma, choć już dużo większe.
Dobra Goździk, dawaj, chociaż spróbuj. Zobacz masz nowy lepszy rower do tego zamierzenia niż dwa lata temu, więcej przejechanych kilometrów, więcej przebiegniętych, basen…. jest dobrze, dasz radę. Tak kusiła durna głowa, a serducho …. Goździk to ci nie jest potrzebne, nikomu nic nie musisz pokazywać, udowadniać nawet sobie. Daj spokój.
I co tu robić.
Aby był sukces to musi wszystko się zgadzać, musi wszystko razem chcieć, a nie tu organizm jest za tak, głowa rodzicielka pomysłu nie ma wyjścia jest na tak, (choć tak naprawdę to chyba tu spaliłem całe zamierzenie), a serducho mówi NIE właściwie krzyczy, nie mówi.
Piątek wieczór. Jadę nie ma co. Zobaczymy w trasie jak i co.
Zegarek godzina 3.00.
Wyjazd 4.00 poszedł…… w sina dal…
O kurczę jak zimno !!! i jak ciemno jeszcze!! Nieeee no, co ja tu robię o tej porze w taką zimnicę.
Księżyc na niebie pięknie jeszcze świeci. Kibicuje łysy łysemu.
Po 25 km wpada myśl: Stary zawracamy, zdejmujemy te obcisłe i myk do cieplutkiego łóżeczka.
Myśl genialna, ale nie godna postawy rowerzysty, więc kontynuujemy wycieczkę.
Z każdym kolejnym kilometrem, a może bardziej z każdą kolejną chwilą budzenia się dnia i wspinania się słonka na niebo, było co raz lepiej. Jechało mi się superowo, lekko miło i przyjemnie. Chwila moment i już byłem w Kampinosie i mojej ukochanej puszczy. Odcinek po Górczyńskiej Drodze przemkną jak mgnienie oka.
Przemkną i zaczęły się schody. Schody związane z jazda po bardzo ruchliwej drodze do Leszno – Nowy dwór Mazowiecki. Jejku jak ja nie lubię takiej jazdy. Nie no nie powiem są kierowcy co omijają rowerzystów szerokim łukiem, zwalniają jak jedzie coś z naprzeciwka. Są tacy, rzadkość, ale są (pewnie ci, co sami jeżdżą na rowerze). Ale większość to nie ważne, ze nie mamy z nim szans, on ma się zmieścić jeszcze między rowerzystę, a nadjeżdżający samochód . A szczytem był gość, co mnie wyprzedzał tuż przed wysepką i ciągną za sobą przyczepę kempingową. Wiadomo wysepka musi zjeżdżać, samochód dobra poszedł, ale tyłem przyczepy gdybym nie zjechał na pobocze to by zawadził o przednie koło jak nic.
Tylko 15 kilometrów takiej drogi, a zmęczyło mnie jak wcześniejsze 80, albo bardziej.
Było minęło. Jestem w Nowym Dworze mazowieckim i bocznymi drogami, a właściwie uliczkami dobijam się do Pomiechówka, a następnie kierunek Nasielsk. Całkiem przyjemny odcinek drogi. Ruch nie za duży, widoczki całkiem przyjemne, czas ucieka. No właśnie, co z tym czasem? Jakoś umknęła mi godzina gdzieś. Co ja się zdrzemnąłem gdzieś?
No raczej nie tylko średnia spadła, a czas nie zwolnił razem ze mną tylko pomyka sobie.
Ojjj ciężko widzę drogę powrotną. Do Pułtuska z nasielska jeszcze jakieś 20-25 km.
Czyli tak na oko godzina z haczykiem.
Dobra zobaczę w Nasielsku, co i jak dalej.
Nasielsk. Park, ławeczka, sprawdzenie na mapie jak daleko. Decyzja …. No tak bardzo naciągana, bez przekonania – jadę dalej.
Wyjechałem za Nasielsk w kierunku Pułtuska, a tam …. Droga masakra, ruch, koleiny w asfalcie, zero pobocza, wąsko….. dramat jakiś.
Koniec nie dojadę do Pułtuska. Nie mam siły i zdrowia na taką drogę.
Zawracam.
Wróciłem na Nasielska, odpocząłem na ławeczce, na której te 10 lat temu z Kasią i Waldkiem podjęliśmy decyzję, że nie dojedziemy do Pułtuska i wracamy do Sochaczewa. Teraz wracam sam do Głowna.
Trudno, nie udało się. Nie będę ukrywał że jednak już bliżej domu to sił trochę brakował w nogach. Jednak tak jak myślę sobie teraz na chłodno to wszystko spaliło się w głowie. Od samego początku nie było tego żaru do tej wycieczki, nie było … no nie było serducha. Tak bez uczucia, bez tej iskry i zacięcia…. Nie ma sukcesu.
Może gdyby było nas dwóch trzech to jakoś było by tez inaczej. Samemu…… eeee dobra nie ma co gdybać co by było gdyby……. Skończyło się jak skończyło. Może i dobrze.
A za rok……. A za rok to pomyślimy czy jak wpadnie jakiś durny pomysł do głowy to jej od razu nie odstrzelić hi hi hi

Trasa : Głowno – Domaniewice – Zawady – Parma – Nieborów – Bolimów – Humin – Aleksandrów – Szymanów – Teresin – Paprotnia – Kampinos – Górki – Stara Dąbrowa – Cybulica Małe – Nowy Dwór Mazowiecki – Pomiechowo – Psucin – Wągrodno – Nasielsk – Psucin – Pomiechowo – Nowy Dwór Mazowiecki – Stara Dąbrowa – Kampinos – Żelazowa Wola – Sochaczew – Stara Sucha – Bolimowska Wieś – Bolimów – Nieborów – Parma – Zawady – Domaniewice – Głowno

Foto:

Łysy łysemu kibicował dzielnie © GOZDZIK

A gdy świt nadchodził takie oto klimaty się pojawiały © GOZDZIK

Fragmencik Twierdzy Modlin © GOZDZIK

Nasielsk - ten budynek jakoś mnie zauroczył szczególnie nie wiedząc czemu ? © GOZDZIK

Park w Nasielsku, w którym się podejmuje decyzje o powrocie © GOZDZIK

Kawałeczek Twierdzy Modlin - niezbędny do odznaki © GOZDZIK

Sochaczew - odrestaurowane ruiny zamku © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

Dystans całkowity:	615.20 km (w terenie 110.40 km; 17.95%)
Czas w ruchu:	32:13
Średnia prędkość:	19.10 km/h
Maksymalna prędkość:	40.30 km/h
Suma podjazdów:	2595 m
Liczba aktywności:	7
Średnio na aktywność:	87.89 km i 4h 36m
Więcej statystyk

GOŹDZIK

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Sierpień, 2015

Twierdza Modlin.....

Czwartek, 27 sierpnia 2015 · dodano: 30.08.2015 | Komentarze 4

Szybki wypad do PKWŁ

Piątek, 21 sierpnia 2015 · dodano: 22.08.2015 | Komentarze 0

Łęki Kościelne

Poniedziałek, 17 sierpnia 2015 · dodano: 17.08.2015 | Komentarze 5

Pod Ciechocinkiem - dzień trzeci - to jak do Bobrownik nie dojechałem

Niedziela, 9 sierpnia 2015 · dodano: 11.08.2015 | Komentarze 5

Pod Ciechocinkiem - dzień drugi - Złotoria i Toruń

Sobota, 8 sierpnia 2015 · dodano: 11.08.2015 | Komentarze 3

Pod Ciechocinkiem - dzień pierwszy - Brzoza

Piątek, 7 sierpnia 2015 · dodano: 10.08.2015 | Komentarze 2

Od poczatku - skazany na przegraną

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 2