GOŹDZIK

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Gozdzik z miasteczka Głowno. Mam przejechane 22889.93 kilometrów w tym 5518.87 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.02 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 91878 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(41)

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Czerwiec, 2015

Dystans całkowity:	306.90 km (w terenie 67.00 km; 21.83%)
Czas w ruchu:	14:43
Średnia prędkość:	20.85 km/h
Maksymalna prędkość:	39.74 km/h
Suma podjazdów:	1247 m
Liczba aktywności:	4
Średnio na aktywność:	76.73 km i 3h 40m
Więcej statystyk

DST 112.10km
Teren 1.00km
Czas 05:04
V_AVG 22.12km/h
Podjazdy 374m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Między Piątkiem a Łęczycą, gdzie Pradolina Warszawsko - Berlińska się rozciąga

Niedziela, 28 czerwca 2015 · dodano: 28.06.2015 | Komentarze 1

Co się nie udało tydzień temu z moimi drogimi kolegami Darkiem i Gołębiem, to się udało dziś samotnie (ciekawe, który to z Panów deszcz wówczas ściągną). Co prawda nie było szału z tą pogodą, bo niebo bardzo zachmurzone, troszkę coś tam pokropiło po drodze, raczej nie za ciepło jak na koniec czerwca, ale nie było dzisiaj siły, która by mnie zatrzymała w domu.
Po śniadanku rowerek i kierunek, bardzo okrężny, ale kierunek na Pradolinę Warszawska-Berlińską między Piątkiem a Łęczycą. Tam gdzie Bzura spokojnie sobie płynie, tam gdzie Bzura była światkiem krwawych walk kampanii wrześniowej.
Było na co popatrzeć, zdjęcia tego niestety nie oddają, bo kiepskie ( same się nie zrobiły prawda), ale naprawdę tam jest ślicznie i miło posiedzieć gdzieś na skraju i popatrzeć na te tereny.
W drodze powrotnej odwiedziłem w Piątku Miejsce Pamięci Narodowej, miejsce w których w pierwszych dniach wojny niemy rozstrzelali kilkunastu mieszkańców Piątku i okolic oraz uciekających mieszkańców Poznania. Tyle razy byłem w tej miejscowości i nigdy tego miejsca nie odwiedziłem, a jest tuż przy moście i głównej drodze. Nie wiem jakaś pomroczność dopadał mnie w poprzednich wycieczkach.
Dodatkowo Piątek to jedna z wsi, która leży na Szlaku Wsi – dawnych Miast (około 1339 – 1870).
Trasa : Głowno – Glinnik – Karnków – Popów – Wola Mąkolska – Mąkolice – Piątek – Łazin – Orłów Parcel – Mateuszew – Łęki Kościelne – Młogoszyn – Siemieniczki – Ktery – Strzegocin – Ględzianów – Nędzerzew – Rybitwy – Orszewice – Góra Ś. Małgorzaty – Bryski – Żabokrzeki – Pokrzywinica – Piątek – Sułkowice I – Jasionna – Mąkolice – Karnków – Glinnik - Głowno

Foto:

Widok na Pradolinę W-B widok od strony Nędzerzewa © GOZDZIK

Widok na Pradolinę W-B widok od strony Nędzerzewa © GOZDZIK

Pradolina w okolicach Rybitw © GOZDZIK

Bzura © GOZDZIK

Miejsce Pamięci Narodowej - Piątek © GOZDZIK

Piątek - Miejsce Pamięci Narodowej © GOZDZIK

A w Głownie na zalewie łódeczki pomykały w regatach jakis © GOZDZIK

Kategoria Po okolicy

DST 22.60km
Czas 01:01
V_AVG 22.23km/h
V_MAX 32.50km/h
Podjazdy 96m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Przegonił nas deszcz

Niedziela, 21 czerwca 2015 · dodano: 21.06.2015 | Komentarze 0

Cały tydzień byłem twardy i pomimo zapowiedzi kiepskiej pogody w weekend (miałem nadzieję ,że się mylą zapowiadacze tejże pogody) planowałem wycieczkę Łęczyca – Koło z ciekawymi miejscami do zwiedzania.
W piątek niestety troszkę zmiękłem i zmieniłem plany. Wycieczka Łęczyca – Koło to nie wycieczka do nabicia kilometrów, ale przede wszystkim do odwiedzenia niemieckiego obozu zagłady mieszczącego się w Chełmnie nad Nerem, do połażenia po ruinach zamku w Kole, powłóczenia się po samym Kole, nie wspominając już, co jest oczywiste zawitanie na zamek w Łęczycy.
A do tego wszystkiego potrzebna jest ładna, miła słoneczna letnia pogodynka, a niestety takiej przepowiadacze z TV twardo nie przepowiadali.
Wymyśliłem, więc inną wycieczkę. Wycieczkę w okolice Głowna, Piątku, doliny Bzury, Góry Św. Małgorzaty itp. Wycieczka, która tak jak większość moich wypadów miała na celu coś tam zobaczyć. Jeśli nie obiekty murowane, zabytkowe, miejsca pamięci narodowej itp. to chociaż krajobrazowe. I właśnie tym razem to krajobraz pradoliny Warszawsko-Berlińskiej był głównym założeniem dzisiejszego rowerowania.
I prawie, że się udało, bo wyjechać wyjechaliśmy, jechać jechaliśmy i widzieć wdzieliśmy…………………. ale ścianę deszczu w Popowie, a to raptem 10 km od Głowna.
Dobra no jakieś opady zapowiadali trzeba wiec to przeczekać w blaszanym przystanku autobusowym, gdzie tylko się rozglądaliśmy czy jakieś gromy z nieba nie lecą, bo mogłoby być dość nieciekawie w tej blaszanej puszeczce.
Czekamy, czekamy……. Czekamy… ooo chyba się przejaśnia… dobra w drogę… jedziemy więc pełni nadziei, że może chociaż do Piątku się uda dojechać, a Tm może się bardziej przetrze i będzie oki. Nasza nadzieja trwała jakiś kilometr, może dwa .. zaczyna padać, zimno….. dobra nie ma sensu.
Deszcz widzieliśmy z perspektywy siodełka rowerowego, a nie przez okno domowego ciepełka a więc możemy wracać. Główne założenie moich wycieczek (coś ciekawego zobaczyć) zostało spełnione. Jeszcze tylko na kilometr przed domem dla przypomnienia deszcz dupsko nam zmoczył i na tym było by tyle jeśli chodzi rowerową niedzielę.

Trasa – Głowno – Glinnik – Popów – Ziewanice – Głowno.

Foto - brak

Kategoria Po okolicy

DST 100.40km
Teren 60.00km
Czas 05:12
V_AVG 19.31km/h
V_MAX 39.74km/h
Temperatura 29.0°C
Podjazdy 333m
Sprzęt BASIC
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Stanowisko Różanecznika Katawbijskiego

Niedziela, 7 czerwca 2015 · dodano: 08.06.2015 | Komentarze 6

Na gościnne rowerowanie w okolicach Częstochowy szykowałem się od prawie tygodnia, no może tygodnia z małym hakiem. Wiedziałem, że takiego zaproszenia od Darii i Rafała nie można przepuścić bokiem i cały czas śledziłem prognozy pogody. Gdy się już potwierdziło, że długi weekend będzie luks torpeda to wszystko w sobotę i niedziele zostało podporządkowane wyjazdowi.
Do sobotniego popołudnia nie byłem tylko pewny czy moim koledzy Marcinki również pałają taką samą chęcią penetracji nowych okolic jak ja. A jak jeszcze w sobotę wieczorem powiedzieli że raczej rowerów to już nie zdążą przyprowadzić bo mecz Ligi Mistrzów to powiem szczerze, ze zwątpiłem czy wstaną o tej 5 rano i pojadą ze mną. No bo właśnie Finał LM. !!!!
Podjeżdżam na miejsce zbiórki …. Nikogo nie ma … 5 minut po czasie … nikogo nie ma… dzwonię … nikt nie odbiera… dzwonię jeszcze raz …. Nic…. No to pięknie jadę sam, trudno będą żałować. I kiedy już miałem dzwonić kolejny raz pojawił się Anyszek, a za nim zaraz podfrunął dziarsko Gołąbek. Nieee no to komplecik nas jedzie . Super.
Na miejsce zbiórki pod Jagiellończykiem stawiliśmy się przed czasem i dlatego mieliśmy możliwość dokładnie i starannie oraz kompleksowo hi hi hi przygotować się do wycieczki.
9.00 są nasi przewodnicy Daria i Rafał, oraz Siwuch, Rafik i Ania, komitet powitalny jak się patrzy, aż nam się miło zrobiło. Chwila na przywitanie, zapamiętanie i dopasowanie imion do twarzy, twarzy do imion i w drogę.
Tylko przewodnikom znanymi ulicami Częstochowy dotarliśmy do Blachownie. No tak muszę to powiedzieć bo nie mam zielonego pojęcia jak, którędy i kiedy dotarliśmy właśnie do Blachowni. Tu chwila przerwy i dalej w drogę miedzy jeziorkami i ponownie chwila moment nieuwagi, rozglądania się po okolicy, podziwiania krajobrazu, chwilka pogaduchy z tym i owym i myk jesteśmy już przy Kacapskim Moście a za chwilkę w Rezerwacie Cisy nad Liswartą. Bardzo urokliwe miejsce z typowym klimatem rezerwatu, czyli: „ przewróciło się - niech leży”.
Tu postanowiłem zaciągnąć języka i dowiedzieć się co jest naszym dzisiejszym celem.
Dowiedziałem się : Różaneczniki kwitnące w lesie. Mmmmmm no cóż, w ogrodzie brata oglądam je dość często ładne duże kolorowe , czasami oglądam je w Arboretum w Rogowie … mmm bardzo ładne duże.. mam je sam w ogrodzie .. no malutkie bo jeszcze młode….
Noooo dooooobra zobaczymy te krzaczki kwiatowe i tu. Taki cel wyprawy to nie marudzić.
Jedziemy na stanowisko różaneczników domyślacie się chyba że z małym entuzjazmem .. przecież to znam i widziałem …… jedziemy skręcammmmyyyyy w kierunku stanowiska różaneczników ??????? kurde co to tam w lesie za góra na różowo pomalowana ???????? Nieeeee jaaaaaaaaa nie mogę to są po prostu różaneczniki kwitnące. Różanecznik, które pojedynczym jednym pędem kwiatowym by mnie zakryły i nawet Google by mnie nie znalazło, a tu tego jest kosmos jak dla mnie. Ręce mi opadły, mowę odjęło, a oczy na ten widok cieszyły się jak kiedyś jak byłem mały do pomarańczy pod choinką, które tata z zakładu pracy w paczce przytargał.
Powiem tak: kto nie widział tych roślin tu teraz kwitnących, niech nie mówi mi, że widział gdzieś duży krzew różanecznika… to nie możliwe. Może mówić ze widział miniaturki tych roślin i tyle.
NIESAMOWITE miejsce naprawdę. Uwielbiam odkrywać nowe miejsc, nowe zabytki ruiny, obiekty naturalne itp. Zachwycam się niemi. Kwiatami z racji męskiego punktu widzenia mniej .. ale to, co tu widziałem jest przepiękne. Ojjjj długo będę miał przed oczami widok „różanej góry, wśród oceanu leśnej zieleni”.
Jeszcze chwilka spędzona ze znajomymi naszych przewodników na ognisku przy Stawie Stara Brzoza i rozpoczynamy drogę powrotną. Oczywiście z kolejnymi atrakcjami znajdującymi się w Pawełkach a następnie w leśnych ostępach uroczysko ekologiczne bagno w Jeziorze. Też niesamowite miejsce, które do tego chciało nam porwać Siwucha, ale nie daliśmy chłopaka mrocznym moczarom. Nasz ci on Nasz.
No tak, czym słońce niżej, czym szybciej Częstochowa się zbliża, tym samym zbliża się pożegnania czas. Eeeee nie lubię tak, cały dzień spędzony w oderwaniu od obowiązków, trosk, zmartwień, smutków, cały dzień spędzony w super towarzystwie, uśmiechach, dowcipach, żartach i opowieściach, a tu ciach bach rowery spakowane i…….. i Do zobaczenia Kochani (mam nadzieję). Było nam naprawdę bardzo miło, że tak dużo Was z nami było (jak Daria z Rafałem byli u mnie to tylko ja byłem gotów do jazdy, reszta stchórzyła), że Daria z Rafałem przygotowali naprawdę super atrakcyjną trasę i że było wesoło.
Daria Rafał dziękujemy Wam z całego serducha i polecamy się ku pamięci na przyszłość hi hi hi.
Zapraszam do zapoznania się z opisami wycieczki u pozostałych uczestników.

Trasa : Częstochowa – Blachownia – Herby – Łęg – Staw Stara Brzoza – Pawełki – Zborowskie – Łebki – Jezioro – Cisie – Blachownia – Częstochowa.

Foto:

Rumaki umordowane leżą i odpoczywają © GOZDZIK

W Rezerwacie Cisy nad Liswartą © GOZDZIK

Góra Różaneczników © GOZDZIK

Góra Różaneczników © GOZDZIK

W drodze powrotnej © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 71.80km
Teren 6.00km
Czas 03:26
V_AVG 20.91km/h
V_MAX 38.70km/h
Temperatura 28.0°C
Podjazdy 444m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Zgierza i Łodzi

Piątek, 5 czerwca 2015 · dodano: 06.06.2015 | Komentarze 2

Piątek + Urlop + Piękny słoneczny dzień + Brak zadań od żonki + Chęć relaksu = ROWEROWANIE.

Nie ma, co tu dużo opowiadać tak po prostu to było.

Jedyny mały problem to gdzie jechać? Co tym razem zobaczyć?

Chwila zadumy przy śniadanku i ………….. i jest pomysł.

Pojechać do Łódź, a dokładnie do dzielnicy Radogoszcz, a potem do Zgierza.

Łódź-Radogoszcz to dzielnica, w której mieści się moja praca, ale w niej nie byłem. Spoko na głowę jeszcze nie upadłem, aby w taki dzień jeździć do pracy. Nie nie nie.

To miejsce jest związane z II wojną światową i mieszczącym się tu męskim „Rozszerzonym Więzieniem Policyjnym” bo tak właśnie od 1 lipca 1940 roku nazywało się to miejsce. Więzienie to powstało na bazie obozu przejściowego, które funkcjonowało już od listopada 1939 roku.
Miejsce to związane jest z jedną z największych niemieckich zbrodni wojennych dokonanej między Bugiem a Odrom w czasie działań frontowych. W styczniu 1945 roku Niemcy spalili główny budynek wiezienia w wraz, z co najmniej 1500 więźniami.
Zachęcam do poczytania o tym miejscu, bo naprawdę jest o czym czytać.

Niestety nie pomyślałem o tym że w taki dzień i to po Bożym Ciele miejsce to może być zamknięte.
No szkoda bardzo, bo wiem że jest tam ekspozycja i wiele do zobaczenia i obejrzenia. Trudno podjadę tu jeszcze raz.

Zgierz, to druga miejscowość, a właściwie tylko jedno miejsce, które chciałem odwidzieć.
W Zgierzu jestem bardzo często, bardzo często przejeżdżam przez Zgierz, bardzo często przejeżdżałem obok tego właśnie miejsca i nigdy nie wiedziałem co to za plac i co to za pomnik. Dopiero teraz, kiedy pomyślałem sobie, aby przyjechać tu rowerem to poczytałem poszukałem i już wiem.
Jest to plac i pomnik „STU STRACONYCH”
20 marca 1942 roku Niemcy siłą na to miejsce (przed wojną Plac Stodół) zapędzili około 6 tysięcy ludzi i na ich oczach zgładzono 100 niewinnych polaków w odwecie za zamordowanie 2 gestapowców. Mord ten był jednym z największych publicznych egzekucji nie tylko na terenie Kraju Warty, ale i na terenie całego okupowano przez Niemców tereny Polski.
Straconych pochowano w lesie lućmierskim.

Trasa : Głowno – Wyskoki – Bratoszewice – Stryków – Swędów – Szczawin Kościelny – Glinnik – Łagiewniki – Łódź – Zgierz – Rozalinów – Siedlisko – Wołyń – Szczawin Kościelny – Swędów – Stryków – Bratoszewice – Głowno.

Foto:

Rozszerzone Więzienie Policyjne - Radogoszcz © GOZDZIK

To co udało się zobaczyć przez kraty bramy © GOZDZIK

I jeszcze jedno © GOZDZIK

Zgierz - Plac i Pomnik Stu Straconych © GOZDZIK

Tablica © GOZDZIK

Plac i Pomnik Stu Straconych © GOZDZIK

Kategoria Po okolicy