GOŹDZIK

rowerowy blog

Info

Ten blog rowerowy prowadzi Gozdzik z miasteczka Głowno. Mam przejechane 22889.93 kilometrów w tym 5518.87 w terenie. Jeżdżę z prędkością średnią 19.02 km/h i się wcale nie chwalę.
Suma podjazdów to 91878 metrów.
Więcej o mnie.

Znajomi

wszyscy znajomi(41)

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Wpisy archiwalne w miesiącu

Sierpień, 2018

Dystans całkowity:	368.40 km (w terenie 62.60 km; 16.99%)
Czas w ruchu:	18:34
Średnia prędkość:	19.84 km/h
Maksymalna prędkość:	42.50 km/h
Suma podjazdów:	1503 m
Liczba aktywności:	3
Średnio na aktywność:	122.80 km i 6h 11m
Więcej statystyk

DST 125.70km
Teren 4.60km
Czas 06:01
V_AVG 20.89km/h
V_MAX 40.80km/h
Temperatura 28.0°C
Podjazdy 368m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Koszelówki

Czwartek, 30 sierpnia 2018 · dodano: 31.08.2018 | Komentarze 3

Dzisiejsza wycieczka to podróż w przeszłość. Podróż do lat młodości. Podróż do lat kiedy wszystko było takie łatwe i proste. Wystarczyło chodzić do szkoły, słuchać rodziców i właściwie to wszystko. Do lat kiedy nie było Internetu, GPS, telefonów komórkowych. Do lat kiedy wakacje trwały ponad dwa miesiące a nie dwa tygodnie, a za cały wakacyjny standard wystarczył namiot, plecak i kilka konserw mielonki turystycznej i paprykarzu szczecińskiego. Do lat kiedy „daj łyka” czy „daj gryza” nie niosło za sobą miliona niebezpieczeństw. Powrót do miejscowości od której jako chyba 16 lub 17-latek rozpocząłem samodzielne wjazdy pod namiot. Oczywiście wcześniej były kolonie potem obozy PCK (pamięta ktoś takie obozy?? ktoś był na takim?? Nauka od rana do południa pierwszej pomocy a potem obozowe cudowne życie ????), ale to nie było to. Wyjazd pod namiot w gronie przyjaciół. Samodzielna podróż autobusem PKS lub pociągiem, znalezienie na miejscu kwatery czy też dobre rozbicie namiotu. TO BYŁO TOOOOOO. Bo oznaczało to, że rodzice mają do ciebie zaufanie i traktują cię jako poważnego, dorosłego człowieka. Dla mnie jako 16 -17-latak było to ważne.
Ojjj łezka na plaży się dziś zakręciła. I o dziwo bardzo dokładnie pamiętam jak tam było wówczas. Pole namiotowe u sołtysa, jakaś jadłodajnia do której chyba sanepid to nie zaglądał, ale było pyszne jedzonko, molo – no dziś zupełnie inne niż wówczas. Te wszystkie pogaduchy, ogniska, nowi poznani ludzie płyci różnej hihihi. Kolacje, śniadania i beztroskie leżenie na plaży przez cały dzień – bo co innego było do robienia.
Dziś to miejsce wygląda zupełnie inaczej niż wtedy. Dziś to wygląda bardzo komercyjnie, wtedy to była cudowna dziura spokoju i dla mnie pierwszej wolności. Nawet udało mi się odszukać drogę przez las, którą z Gąbina należało dojść w jedną czy w drugą stronę, aby dojść do Koszelówki.
No i można powiedzieć że koło się zamknęło. Wówczas, na starcie w dorosłe życie to wyprawa życia. Dziś gdzie życie raczej już ku końcowi leci to kilkugodzinna wycieczka rowerowa.
Dobrze ten temat mam rozliczony.
Teraz marzy mi się wycieczka do Wapnicy. Tam jako dzieciak spędzałem obowiązkowo każde wakacje ponieważ tam znajdował się ośrodek wypoczynkowy zakładów pracy mojego taty. Czyli obowiązkowa wizyta chyba każdego pracownika WZM – 3 Głowno. I również pamiętam że dla mnie szczyla z podstawówki było tam kosmicznie cudownie. Muszę tam pojechać.
Trasa: Głowno – Zgoda – Walewice – Sobota – Bąków Dolny – Bąków Górny – Wiskienice Górne – Wiskienice Dolne – Zalesie – Złaków Borowy – Długie – Stępów – Luszyn – Podczachy – Anatolin – Lwówek – Lipińskie – Gąbin Koszelówka – Gąbin – Nowy Kamień – Lipińskie – i dalej dokładnie tak jak trasa w tamtą stronę.
Foto:

Luszyn - Pałac © GOZDZIK

Ojjjjj łezka się zakręciła © GOZDZIK

Jezioro Zdworskie w Koszelówce © GOZDZIK

Koszelówka - Jezioro Zdworskie © GOZDZIK

Leśna droga z Gąbina do Koszelówki © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 157.00km
Teren 14.00km
Czas 07:32
V_AVG 20.84km/h
V_MAX 40.90km/h
Temperatura 29.0°C
Podjazdy 601m
Sprzęt VAMP-irek
Aktywność Jazda na rowerze

Mały "Rajd Kolarski Dookoła Ziemi Łódzkiej" odznaka PTTK cz. 7 i ostatnia

Czwartek, 23 sierpnia 2018 · dodano: 27.08.2018 | Komentarze 5

A podtytuł to tej wycueczki to:
Kryzys, Kryzys Kryzys….
Całkowity mój kryzys. Kryzys wszystkiego: przede wszystkim sił które mnie opuściły na 50 km przed domem, ochoty, egzystencjonalny, wieku, trasy… nie wiem jeszcze czego ale totalnie wszystkiego……
Od samego rana jakoś nie czułem frajdy z tego, że spędzę na rowerze fajny długi dzień w cudownym towarzystwie Andrzeja, podczas fajnej wycieczki i do tego w końcu tym odcinkiem zakończę objazd trasy zamykającej pętlę niezbędną do zdobycia małej odznaki PTTK Dookoła Ziemi Łódzkiej. No i czy to nie jest kryzys egzystencjonalno-życiowo-sportowy ????????????? No jest jak z bicza strzelił.
A do tego wszystkiego aparat fotograficzny zabierany na wycieczki popsuł się więc zdjęcia musiałem robić telefonem, którego zapomniałem dobrze naładować i biedny służył jako aparat foto, nawigacja i oczywiście telefon. A to wszystko spowodował, że ostatnie 50 kilometrów jechał na 10 % baterii. Więc go nie używałem za bardzo. A w domu okazało się że nawigacja GPS jaką używam do zapisywania śladów nie zapisała sobie około 20 km początku wycieczki i 5 km końca wycieczki mimo iż na karcie pamięcią jeszcze wolne miejsce było. No i tu następny kryzys się pojawia czyli kryzys sprzętowy.
Nie wiem jak opisać inaczej tą wycieczką. Naprawdę wszystko co powyżej zostało powiedziane sprawiło że chyba nic ciekawego nie widziałem.
Oczywiście odwiedziliśmy muzeum w Bełchatowie, zamek w Piotrkowie, park przy pałacu w Ujeździe, ale no cóż pop prostu odwiedziliśmy i tyle.
Dobrze nie będę się chyba bardziej pastwił nad sobą i nad tą wycieczką. Trudno taka była i taką trzeba ją przyjąć.
Natomiast muszę bardzo, bardzo mocno podziękować Andrzejowi, który naprawdę wspierał mnie na tych ostatnich kilometrach, bo gdyby nie on to już za Koluszkami zadzwonił bym po męża siostry aby wyjechał po mnie na trasę i gdzieś z jakiegoś rowu zebrał padlinę nie zapominając o rowerze. A tak to jadąc za Andrzejem wiedziałem że muszę dać radę, że trzeba jechać nie wolno się poddawać. Andrzej nadawał fajne tempo nie za wolne i nie za szybkie. Takie abym go widział i cały czas się starał nie tracić go z oczu tylko troszkę go gonił. Gdyby dostosował się do mojego tempa i jechał przy mnie to chyba jeszcze byśmy jechali. Andrzeju dzięki Ci bardzo.
Dobra było i mam nadzieję ze się skończyło. Jeszcze do wczoraj nawet nie chciało mi się siadać i opisywać tej wycieczki, a już o kolejnej wycieczce nie chciałem nawet słyszeć ( a urlopik jest) Dziś już jakiś opis się pojawił i do tego mały plan na wycieczkę w czwartek hihihi.
Trasa :Łask – Brodnia Dolna i Górna – Buczek – Ignaców – Zelów – Parzno – Domiechowice – Bełchatów – Dobiecin – Mąkolice – Piekarki – Rokszyce II – Piotrków Trybunalski – Polichno – Wolbórz – Ujazd – Wykno – Mikołajew – Stary Redzeń – Katarzynów – Koluszki – Brzeziny – Kołacin – Nagawki – Głowno.

Foto (mało bo bateria umierała) :

Niedostępny pałac - Brodnia Dolna © GOZDZIK

W Zelowie - tak aby było wiadomo że byłem © GOZDZIK

Muzeum Regionalne w Bełchatowie © GOZDZIK

Zamek w Piotrkowie Trybunalskim i muzeum © GOZDZIK

Pałac w Wolborzu © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy

DST 85.70km
Teren 44.00km
Czas 05:01
V_AVG 17.08km/h
V_MAX 42.50km/h
Temperatura 26.0°C
Podjazdy 534m
Sprzęt GIANT TALON
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Załęczański Park Krajobrazowy

Niedziela, 12 sierpnia 2018 · dodano: 13.08.2018 | Komentarze 4

Kolejny punkt planu rowerowego na 2018 rok udało się zrealizować. Wizyta w Załęczański Parku Krajobrazowym odbyła się dzięki moim przyjaciołom z Częstochowy Darii i Rafała. Bo choć tak jak wspomniałem na początku planowałem tu być to jakoś cały czas wyjazd ten odkładałem na potem. A teraz zostałem przyparty do muru sms, który właściwie informował o tym ze wycieczka taka jest zaplanowana na dzień 12.08. Zbiórka w Działoszynie o 9.00 i koniec tematu. A nie przepraszam miałem jeszcze możliwość dodania do i tak już pewnie długiej listy atrakcji i ciekawych miejsc, swoje miejsca, które bym chciał zobaczyć i odwiedzić. Oczywiście nie było takiej potrzeby, bo wycieczki organizowane przez Skowronków właściwie obejmują wszelkie atrakcje na danej wycieczce, a że nie byłem tu nigdy wiec wszystko będzie ciekawe. Do wyjazdu udało mi się namówić również Andrzeja i Dominika, którego zabrałem z Łodzi, a z Andrzejem spotkaliśmy się na MOP-e autostrady A1. Chwilka na pogaduchy i ruszamy na miejsce zbiórki. Tym razem nie byliśmy pierwsi. Wyprzedziła nas Piotrek, a chwilkę po nas dotarli Ciuran, Daria i dwa Rafały.
Rozkładanie, a właściwie składnie rowerów, zakładanie ubrania rowerowego oraz kompletowanie sprzętu fotograficznego i telekomunikacyjnego zajęło nam chwilkę. Wszyscy bardzo już chcieliśmy ruszać na trasę, dlatego sprawnie to wszystko poszło. Co prawda niepokoiły mnie ostrzeżenia Rafała, który już od jakiegoś czasu je wysyłał, a dotyczyły dużej ilości piachu. Przyjemność ze wspólnego spędzenia czasu z fajną ekipą, na wycieczce rowerowej w całkowicie nieznanym mi ternie ostrzeżenia te przyćmiły i odstawiły na tor boczny. Przecież piach to nie rzeka. Jak się nie przejedzie to się przepchnie i już. Wiodącym szklakiem, którym podróżowaliśmy był czerwony szlak Jury Wieluńskiej, ale i nie omieszkaliśmy pojechać i czarnym szlakiem Kurhanów Książęcych i niebieskim Rezerwatów Przyrody Załęczańskiego PK i Konnym Łódzkim oraz innymi ścieżkami i duktami leśnymi. I właśnie na jednej z takich leśnych dróg spotkała nas wielka niespodzianka. Nikt by się jej nie spodziewał w lesie gdzie nie było żadnego parkingu, zajazdu miejsca postojowego. Po prostu leśna droga a na niej kilkanaście samochodów. Troszkę nas to zaskoczyło bo właściwie zastawiali wjazd na szlak i nie za bardzo mogliśmy się na niego dostać. Ale po chwili zostało im to wszystko wybaczone. Okazało się bowiem, że owe samochody to obsługa techniczna idącej pielgrzymki na Jasną Górę. Obsługa techniczna z wielką, polowa wojskową kuchnią ciągnięto przez samochód ciężarowy, a w niej przepyszny krupnik. Nie sposób było ominąć panią która właściwie siłą nas zaciągnęła do kotła i wydała zupę. Smakował jak nigdy. Nawet tym co to za zupami nie przepadają. Oczywiście nie obeszło się bez dolewki. Naprawdę super niespodzianka w samym środku lasu.
A z pozostałych atrakcji to byliśmy przy Źródełku Objawienia i Floriana, odwiedziliśmy Kurhany Książęce oraz Rezerwa Węże i znajdujące się tam jaskinie, popatrzyliśmy na Górę Św. Genowefy i Żabi Staw oraz oczywiście gdzie tylko się dało na pięknie meandrującą Warte.
Wycieczka oczywiście bardzo udana, choć powiem szczerze że na razie wyleczyłem się z wycieczek terenowych i musze pojeździć troszkę po asfaltach. Dziękuję bardzo wszystkim za miła niedzielę, Skowronkom za organizację i zaproszenie i do miłego zobaczyska.

Trasa: Działoszyn – Kuźnica – Stara Wieś – Załęcze Wielkie – Dzietrzniki – Bieniec – Łaszew Rządowy – Przywóz – Kamion – Krzeczów – Kochlew – Broników – Niżankowice – Bobrowniki – Raciszyn – Zalesiaki – Działoszyn.

Foto:

Na czerwonym szlaku - Wapiennik © GOZDZIK

Warta i czerwony szlak © GOZDZIK

Źródełko Objawienia © GOZDZIK

Przy Źródełku © GOZDZIK

Kurhany Książęce © GOZDZIK

Tablica przy kurhanach © GOZDZIK

Źródełko Floriana © GOZDZIK

Leśna zupa niespodzianka © GOZDZIK

Góra Św. Genowefy © GOZDZIK

Tablica © GOZDZIK

Gdzieś na szlaku w Załęczańskim PK © GOZDZIK

I obowiązkowa Warta © GOZDZIK

Kategoria Wycieczki i wyprawy