Do lasu - Kowaliki

Niedziela, 21 kwietnia 2013 · dodano: 22.04.2013 | Komentarze 1

Szlak mnie trafia i mam nerwy, kiedy to w ciągu tygodnia, jak się siedzi w pracy to za oknem piękne słońce, ciepło, bez wiatru, a jak przychodzi weekend to co, to jest zimno, pochmurno i wieje lodowaty wiatr. Całkowicie podłamany sobotnią pogodą nie liczyłem nawet na to że w niedziele będzie Oki, ale okazało się że niedziela była całkiem sympatycznym i słonecznym dniem. Nie, nie bierzemy pod uwagę zimnego wiatru, nie nie… Było ładnie słonecznie i w lesie bardzo bardzo cieplutko. W końcu można powiedzieć, że zima całkowicie odpuściła, stopniały śniegi w lasach i można było pośmigać po leśnych duktach. Postanowiłem wiec odwiedzić takie fajne miejsce nieopodal Głowna – Ostoje Kowaliki. Miejsce to w wraz z drugim leśnym jeziorkiem Szczypiorniak włączone są do programu ochrony Natura 2000 Dyrektywa Siedliskowa.
Warunki, jakie stworzyła przyroda, w połączeniu z faktem, że są to tereny bardzo rzadko odwiedzane przez człowieka spowodowały, iż rejon ten stanowi idealną ostoję dla licznych płazów, takich jak traszka grzebieniasta i kumak nizinny (jest to jedno z cenniejszych stanowisk tych zwierząt w okolicach Łodzi), a zwłaszcza dla ptaków wodno-błotnych takich jak bąk (duży wędrowny ptak z rodziny czaplowatych), bielik (duży ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych), błotniak stawowy (duży, wędrowny ptak drapieżny z rodziny jastrzębiowatych).
Oprócz wspomnianych ptaków podlegających ochronie na podstawie Dyrektywy Ptasiej, ostoja jest idealnym miejscem życia dla innych ważnych gatunków płazów, takich jak: ropucha szara, żaba moczarowa, żaba wodna, żaba jeziorkowa, żaba trawna, traszka zwyczajna (wiadomości zaczerpnięte z internetu).
Od ostatniej mojej wizyty w tym miejscu trochę się zmieniło. Rozsypała się taka wiata drewniana, pod która były stoły biesiadne, wykarczowano kawał lasu za wzgórzem i tym samym zniszczona ścieżkę od drugiej strony wzgórza no i bobry sieją tam niezłe spustoszenie wśród drzew. Jednak charakter tego miejsca jest nadal taki sam, cisza, spokój, śpiew ptaków, nawet dwie sarenki udało mi się podejrzeć.

Kowaliki © GOZDZIK

Kowaliki - las © GOZDZIK